กิจกรรมเยอะแยะไปหมด

ไม่ได้มาอัพเดทหลายวัน

อันเนื่องมาแต่กิจกรรมทั้งหลายทั้งมวล

เป็นต้นว่า งานเขียนบทกวีกลางเมือง เป็นต้น

อีกทั้งวันก่อนยังเอารถไปชนกรวย

ความจริงไอ้กรวยนี่มันยังไง ๆ แปลก ๆ อยู่

หนึ่ง มันตั้งทำไมกลางถนนเลนในสุด

ซึ่งเป็นเลนที่รถวิ่งเร็ววิ่งกัน

สอง มันมองไม่เห็นเพราะจุดที่ตั้งมันเป็นจุดลาดต่ำลงมา

ซึ่งแน่นอนว่า ถ้าเราแซงรถคันก่อนหน้ามา

เราชนมันแน่

ข้าพเจ้ามั่นใจว่า มีคนเคยชนกรวยนี้ก่อนข้าพเจ้า

โชคดีว่ารถมันเกาะถนนดี

ไม่งั้นมีหวังสีข้างไถไปกับเกาะกลางถนนประกายไฟลุกแบบในหนังแน่ ๆ

รถไม่เป็นอะไรมาก

แค่กระจังหน้าแตก และป้ายทะเบียน (ยังป้ายแดงอยู่นะเออ) บุบ

สีไม่ถึงกับถลอกแค่เป็นรอย ๆ


เส้นทางที่ว่าเป็นเส้นพัทยา ตรงถนนแปดเลนนั่น

ปิกาจู ยูกิ สปอร์ตของข้าพเจ้าจึงเสียโฉมด้วยประการฉะนี้

ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เอาไปซ่อม

เพราะยังไม่ได้เคลมประกัน

เอาไว้ว่าง ๆ ก็ค่อยว่ากัน


งานเขียนบทกวีเอากล้องไปถ่ายรูปด้วย

เพราะเอารถไป ขนไปได้

ที่จอดรถเดี๋ยวนี้หายากขึ้นทุกวัน ๆ

ขับรถในกรุงเทพฯ ยากมากมาย

เบียดกันสนั่น

ไม่รู้เส้นทางเสียเวลาตาย

แต่นั่นแหละ มันก็ผ่านไปแล้ว

ไม่ค่อยอยากขับรถเข้า กทม. เล้ยจริง ๆ

ขับต่างจังหวัดสบายใจกว่ากันเยอะ

โดยเฉพาะบนมอเตอร์เวย์

เมื่อไหร่จะมีมอเตอร์เวย์เชื่อมทุกภาค

จะได้มีถนนดี ๆ ใช้กันหน่อย


ว่าด้วยการทำงาน

เดือนนี้เป็นเดือนแห่งความเงียบเหงา

คนไข้ไม่ค่อยมากเท่าไหร่

ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด

หรือเพราะเกิดอาฟเตอร์ช็อก จากเหตุการณ์เผาเมือง

ทำให้เศรษฐกิจชะลอตัวก็ไม่ทราบ

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือพิมพ์ด้วย


ไปตรวจสอบหน่วยกิจกับ CDEC

เออ หน่วยกิจขึ้นด้วย ดีใจ

ตอนนี้ 25 หน่วยแล้ว

ปีนี้ก็รอดแล้ว เหลืออีกปีหน้า ค่อยว่ากัน

Dr. Arty

22 06 2553