บทกวีต้อนรับเหมันตฤดู หมายเลข ๑
ลมหนาวโชยหอบชื้น.............ชุ่มหาย
แล้งก็กลับมากราย................กอดใกล้
แดดเช้าส่องแสงฉาย.............อุ่นอ่อน
จุมพิตดอกไม้ให้...................เบิกบาน
นกร้องฟังนกร้อง...................รื่นเสนาะ
เพลงกรวดกล่อมหญ้าเพราะ....พิลาสพื้น
น้ำค้างมิค้างเหาะ...................คืนฟาก สวรรค์นา
แผ่วแผ่วเสียงสระอื้น..............ผ่านใจ
สูดกลิ่นกุหลาบย้อม...............ความรัก
เปลือยอกให้หนาวทัก............หม่นเศร้า
ย้ำจิตเพื่อจิตประจักษ์.............ความเจ็บ และเจ็บ
หยาดหยดน้ำตาเคล้า..............เคลือบฝัน
เพลงสายบรรเลงละไล้...........เลื้อยเมฆ
ฟ้าพิสุทธิ์ใสเสก....................โซ่สร้อย
คล้องคอนักดนตรีเอก.............อร่าม
โสตมนุษย์หนึ่งคล้อย..............คลี่ฟัง
หนาวเอยหนาวเหน็บเนื้อ.......ลึกหนาว
หนาวหนักหนาวเหนื่อยราว....ร่างไหม้
หนาวหวั่นหวาดหนาวคราว.....หนาวคลั่ง
หนาวจิตหนาวดั่งได้.............อาบหนาว
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
2 ความคิดเห็น:
กดถูกใจไม่ได้ง่ะที่นี่ ^^
เดี๋ยวซักพักมันคงไปขึ้นบน FB แหละ ^^
แสดงความคิดเห็น