หนังสือเปลี่ยนชีวิต ตอนที่ ๑

หนังสือเปลี่ยนชีวิต ตอนที่ ๑


ว่าด้วยหนังสือเปลี่ยนชีวิต

เนื่องด้วยน้องจันทร์ถามมา

อยากรู้ว่าหนังสือมันเปลี่ยนชีวิตได้จริงหรือเปล่า

และข้าพเจ้ามีหนังสือเปลี่ยนชีวิตหรือไม่


ความจริงเรื่องหนังสือนี้ก็เป็นเรื่องที่พูดกันไม่จบไม่สิ้น

พูดกันสามวันสามคืนก็ไม่จบ

เพราะมันมีเรื่องที่จะพูดเกี่ยวกับหนังสือมากมายก่ายกอง

เต็มไปหมด

พอ ๆ กับเรื่องที่หนังสือพูดถึงชีวิตคนเรานั่นแหละ


สมัยเป็นเด็กข้าพเจ้าชอบอ่านหนังสือ

เวลาไปห้องสมุดก็ไปอ่านหนังสือพวกหนังสือภาพ

ตอนนั้นไม่อะไรมากหรอก

เพราะแย่งของเล่นอื่นไม่ได้

ก็เลยต้องอ่านหนังสือ

ไอ้หนังสือภาพนี่มันสนุก

ข้าพเจ้าก็ติดตามอ่านมันทุกเล่ม

จนหมดห้องสมุด

เป็นห้องสมุดเล็ก ๆ ของโรงเรียนเล็ก ๆ

แล้วมีบางเรื่องที่เราชอบมาก

ก็เอาไปแอบซ่อนไว้

มาวันไหนก็ไปเอามาดู

โดยเฉพาะตอนมากับเพื่อนหลายคน

เรื่องเชื้อโรคท้องร่วง

มันวาดเป็นภาพ ๆ ว่าเชื้อโรคมันไปทำให้เกิดท้องร่วงได้ยังไง

เรื่องอย่างนี้เด็ก ๆ จะชอบ

เพราะมันเป็นเรื่องขี้

มนุษย์เรามักจะปกปิดเรื่องอย่างนี้กัน

มักจะห้ามพูดคำว่าขี้

หรือคำว่า ตูด

พอไปเจอสิ่งที่เปิดเผยสิ่งเหล่านี้

มันก็เลยชอบไปดู

อีกเล่มหนึ่งมันเป็นเรื่อพัฒนาการทางร่างกายของมนุษย์

ชื่อว่า

ร่างกายของเรา

เป็นคล้าย ๆ สารานุกรม

ที่ชอบไปดูกันเพราะเนื้อหามันมีภาพประกอบ

เป็นภาพคนที่เจริญวัยขึ้นไปเรื่อย ๆ

จากเด็ก ไปเป็น วัยรุ่น ไปเป็นผู้ใหญ่ ไปเป็นคนแก่

รูปทั้งหลายนั้นไม่ใส่เสื้อผ้า

อันนี้ก็เป็นประเด็นหนึ่งที่เรียกร้องความสนใจของเด็ก ๆ

คือคนเรามันสอนกันให้ใส่เสื้อผ้า

ให้ปิดบังซ่อนเร้นอวัยวะเพศ

พอไปเจอสิ่งที่มันเปิดเผยให้ดู

มันก็เลยอยากดู

เรียกว่าอยากรู้อยากเห็น

เหมือนคนอยากดูหนังโป๊นั่นแหละ

ความจริงมันไม่ได้มีอะไร

แค่เป็นธรรมชาติหนึ่งของมนุษย์

แต่มนุษย์มันทะลึ่ง

อยากรู้ว่า ถ้าคนหน้าตาอย่างนั้นอย่างนี้

เวลามีอะไรกันจะทำหน้าตาแบบไหน

อะไรของใครเป็นอย่างไหน

ทั้งที่มันก็เหมือนกันทั้งโลก

อันนี้เป็นความอยากรู้อยากเห็นของมนุษย์

ตามตำนานว่าด้วยการเกิดโลก

สมัยก่อนนั้นคนยังไม่ได้สมสู่กันแบบปัจจุบัน

เพราะลงมาจากชั้นพรหม

พรหมเป็นเพศบริสุทธิ์

คือไม่มีหญิงชาย

พออยู่โลกมนุษย์นาน ๆ เข้ากิเลสก็ครอบงำ

ก็มีการเสพเพศสัมผัสสัมพันธ์กัน

พรหมพวกอื่น (ที่ยังไม่ได้ทดลอง) เขาเห็นก็ว่าไม่ดี

ก็เอาก้อนหินก้อนดินปา

ก็เลยต้องสร้างบ้าน

เพื่อปกปิดไม่ให้คนเห็นเวลามีอะไรกัน

การสร้างบ้านก็มีตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เรื่องกำเนิดมนุษย์นี้ ถ้าจะเล่าจริง ๆ ทุกส่วนตั้งแต่ต้นจนจบจะยาวมาก

ขี้เกียจเล่า

อีกทั้งวันนี้ก็ตั้งใจจะเล่าเรื่องหนังสือเปลี่ยนชีวิต

แล้วไอ้ที่กล่าวมาทั้งสองเล่มข้างต้น

ก็ยังไม่ใช่หนังสือเปลี่ยนชีวิต

แค่อารัมภบท


ที่ต้องอารัมภบทก็เนื่องมาจากว่า ขี้โม้ นั่นแหละ

555

ก็ไรสาระไปเรื่อย

โตขึ้นมาหน่อยประมาณ ๘-๙ ขวบ

ก็เริ่มอ่านพวกวรรณกรรมเยาวชนที่มันมีอยู่แถวนั้น

เรื่องที่ประทับใจจนต้องแอบขโมยกลับบ้านก็คือ

แก้วจอมแก่น

5555

เพราะอยากได้ ไม่รู้จะไปซื้อหาที่ไหน

ก็ลักมันเสียเลย

จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้เอาไปคืน

เป็นนิสัยที่ไม่ดีอย่างหนึ่ง

แล้วตอนนี้หนังสือเล่มนั้นมันอยู่ไหนแล้วก็ไม่ทราบ

แต่พอโตขึ้นก็ซื้อหามาเป็นของตัวเองโดยสมบูรณ์

ทั้ง แก้วจอมแก่น และ แก้วจอมซน

กะว่าจะไปทำบุญใช้หนี้กรรมด้วยการบริจาคหนังสือให้เด็กนักเรียน

ท่านผู้ใดจะไปก็ชวนบ้างอะไรบ้างก็ได้

ตอนนี้เลิกลักหนังสือ แต่ก็ไม่วาย ชอบไปลักอ่านตามร้านหนังสือ

บางเล่มอ่านแล้วก็ไม่ซื้อ 55555

ที่เล่ามานี่ก็ยังไม่ใช่หนังสือเปลี่ยนชีวิต


นอกจากหนังสือพวกนี้แล้วก็ยังมีหนังสือพวกประวัติพระเกจิต่าง ๆ

สมัยนั้นที่จำได้ดีจะมีหนังสือเล่มหนึ่งของพ่อ

เล่าเรื่องประวัติพระแก้วมรกต

ประวัติหลวงพ่อโสธร หลวงพ่อวัดบ้านแหลม พระพุทธชินราช

ประวัติแม่โพสพ ฤๅษีตาไฟ นางก่งนางกวัก สารพัด

รวมทั้งประวัติหลวงปู่แหวน หลวงปู่ตื้อ

ชอบอ่านมาก

อ่านหลายรอบ

แล้วก็มีคาถาต่าง ๆ ด้วย

สมัยก่อนแอบจำไว้

แล้วก็ไปทดลองทำ

เดี๋ยวนี้ลืมหมด

ประวัติพระพุทธรูปทั้งหลายที่เคยอ่านตอนเป็นเด็ก

พอโตขึ้นก็ได้ไปเห็นไปกราบไหว้มาหมด

เป็นเรื่องอัศจรรย์เหมือนกัน

ที่พล่ามมาทั้งหมด

ก็ยังไม่ใช่หนังสือเปลี่ยนชีวิต

แล้วก็รู้สึกจะฝอยมาเยอะ

เหนื่อยจะพิมพ์

คงต้องเอาไว้ตอนหน้าก็แล้วกันครับ

สวัสดี


ธัชชัย ธัญญาวัลย
๔ ๑๑ ๒๕๕๓