โลกแบน ๆ

ดูเหมือนว่าจะเข้าใกล้ปีใหม่เข้ามาทุกที ๆ

ปีใหม่ปีนี้

เป็นปีใหม่ที่แปลก

และอาจจะเป็นปีใหม่ที่ใหม่

ปีใหม่เมื่อปีก่อน

แทบจะจำไม่ได้

แม้จะเป็นปีใหม่ที่ใหม่

และเป็นปีใหม่แรกในรอบเจ็ดปีที่ได้อยู่ที่บ้าน

ปีใหม่ปีนี้ก็สัญญาว่าจะกลับบ้าน

แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะได้กลับหรือเปล่า

ชีวิตมักจะมีอะไรฉุกละหุกอยู่เสมอ

ความฉุกละหุกเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น

แม้พยามยามจะทำให้ไม่เกิดขึ้น

แต่มันก็ชอบที่จะเกิดขึ้น

ในชีวิตข้าพเจ้ามีความฉุกละหุกเกิดขึ้นมากมาย

จนกระทั่งรู้ว่าอะไรหรือไม่อะไรที่มันจะทำให้ฉุกละหุก

แต่แม้จะรู้แต่มันก็ฉุกละหุกอยู่ดีถ้ามันจะฉุกละหุก

ไม่ได้เขียนบันทึกมานานมาก

การไม่ได้เขียนบันทึกเป็นเรื่องไม่ดีอย่างหนึ่ง

เพราะทำให้เกิดโรคหลงลืม

ปีนี้เป็นปีแห่งการหลงลืม

ไม่ใช่หลงลืมอะไรบางอย่าง

แต่หลงลืมแม่งมันทุกอย่าง

แทบจะไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับชีวิตช่วงปีนี้

หมายถึงความทรงจำอันละเอียดอ่อน

แต่ความทรงจำหยาบ ๆ ก็ย่อมมีอยู่ตามลักษณะของความทรงจำ

ปีที่ผ่านมานี้

มีทั้งเรื่องดี และเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นมากมาย

เรื่องเลวร้ายและเรื่องไม่เลวร้าย

เป็นปีแห่งการอพยพย้ายถิ่น

เป็นปีแห่งความไม่แน่นอน

เป็นปีแห่งความไม่เป็นหลักแหล่ง

ไม่น่าเชื่อว่าชีวิตแห่งมนุษย์ที่น่าจะมีความเป็นหลักเป็นฐาน

และน่าจะเป็นหลักแหล่งมั่นคงที่สุด

กลับไม่เป็นหลักแหล่งอะไรเลย

วันนี้

ความจริงตามหลักสากลนี่ก็เป็นวันใหม่แล้ว

แต่ก็ยังอยากให้เป็นวันนี้อยู่

เลิกงานเสร็จ

ก็นอน

นอนแล้วก็หลับฝันไป

ตื่นมาอีกครั้งหนึ่ง

แล้วก็มานั่นอยู่ตรงนี้นี่เอง

ไม่อยู่ในอารมณ์จะอยากสร้างสรรค์สิ่งใด ๆ

ไม่อยากจะประดิษฐ์คิดค้นอะไรทั้งสิ้น

เหมือนอยู่ในมิติแห่งความซึมเศร้าและโง่งม

เหมือนอยู่ในมิติแห่งความอ้างว้าง

เหมือนอยู่ในสุญญากาศ

เหมือนกับภาวะไร้ร่องรอย

เป็นภาวะถีนมิทธะโดยแท้

เป็นความโชคดีอย่างหนึ่ง

ที่รู้ว่าการฆ่าตัวตายไม่ใช่สิ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับมนุษยชาติ

มิเช่นนั้นข้าพเจ้าก็อาจจะฆ่าตัวตายไปแล้วก็ได้

จากภาวะประหลาดนี้

ดูเหมือนว่าอินเตอร์เน็ตจะเป็นสิ่งไร้ขอบเขตเสียจริง

ปกติข้าพเจ้าไม่ค่อยได้ฟังเพลงจากวิทยุที่ผ่านทางเน็ตเท่าใดนัก

พอลองมาใช้บริการ

ปรากฏว่าดีใช้ได้

เราสามารถจะฟังเพลงจากสถานีวิทยุได้ทั่วโลก

โดยเสียแค่ค่าเน็ตเท่านั้น

โลกมันแบนจริง ๆ