ดูเหมือนว่าจะเข้าใกล้ปีใหม่เข้ามาทุกที ๆ
ปีใหม่ปีนี้
เป็นปีใหม่ที่แปลก
และอาจจะเป็นปีใหม่ที่ใหม่
ปีใหม่เมื่อปีก่อน
แทบจะจำไม่ได้
แม้จะเป็นปีใหม่ที่ใหม่
และเป็นปีใหม่แรกในรอบเจ็ดปีที่ได้อยู่ที่บ้าน
ปีใหม่ปีนี้ก็สัญญาว่าจะกลับบ้าน
แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะได้กลับหรือเปล่า
ชีวิตมักจะมีอะไรฉุกละหุกอยู่เสมอ
ความฉุกละหุกเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น
แม้พยามยามจะทำให้ไม่เกิดขึ้น
แต่มันก็ชอบที่จะเกิดขึ้น
ในชีวิตข้าพเจ้ามีความฉุกละหุกเกิดขึ้นมากมาย
จนกระทั่งรู้ว่าอะไรหรือไม่อะไรที่มันจะทำให้ฉุกละหุก
แต่แม้จะรู้แต่มันก็ฉุกละหุกอยู่ดีถ้ามันจะฉุกละหุก
ไม่ได้เขียนบันทึกมานานมาก
การไม่ได้เขียนบันทึกเป็นเรื่องไม่ดีอย่างหนึ่ง
เพราะทำให้เกิดโรคหลงลืม
ปีนี้เป็นปีแห่งการหลงลืม
ไม่ใช่หลงลืมอะไรบางอย่าง
แต่หลงลืมแม่งมันทุกอย่าง
แทบจะไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับชีวิตช่วงปีนี้
หมายถึงความทรงจำอันละเอียดอ่อน
แต่ความทรงจำหยาบ ๆ ก็ย่อมมีอยู่ตามลักษณะของความทรงจำ
ปีที่ผ่านมานี้
มีทั้งเรื่องดี และเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นมากมาย
เรื่องเลวร้ายและเรื่องไม่เลวร้าย
เป็นปีแห่งการอพยพย้ายถิ่น
เป็นปีแห่งความไม่แน่นอน
เป็นปีแห่งความไม่เป็นหลักแหล่ง
ไม่น่าเชื่อว่าชีวิตแห่งมนุษย์ที่น่าจะมีความเป็นหลักเป็นฐาน
และน่าจะเป็นหลักแหล่งมั่นคงที่สุด
กลับไม่เป็นหลักแหล่งอะไรเลย
วันนี้
ความจริงตามหลักสากลนี่ก็เป็นวันใหม่แล้ว
แต่ก็ยังอยากให้เป็นวันนี้อยู่
เลิกงานเสร็จ
ก็นอน
นอนแล้วก็หลับฝันไป
ตื่นมาอีกครั้งหนึ่ง
แล้วก็มานั่นอยู่ตรงนี้นี่เอง
ไม่อยู่ในอารมณ์จะอยากสร้างสรรค์สิ่งใด ๆ
ไม่อยากจะประดิษฐ์คิดค้นอะไรทั้งสิ้น
เหมือนอยู่ในมิติแห่งความซึมเศร้าและโง่งม
เหมือนอยู่ในมิติแห่งความอ้างว้าง
เหมือนอยู่ในสุญญากาศ
เหมือนกับภาวะไร้ร่องรอย
เป็นภาวะถีนมิทธะโดยแท้
เป็นความโชคดีอย่างหนึ่ง
ที่รู้ว่าการฆ่าตัวตายไม่ใช่สิ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับมนุษยชาติ
มิเช่นนั้นข้าพเจ้าก็อาจจะฆ่าตัวตายไปแล้วก็ได้
จากภาวะประหลาดนี้
ดูเหมือนว่าอินเตอร์เน็ตจะเป็นสิ่งไร้ขอบเขตเสียจริง
ปกติข้าพเจ้าไม่ค่อยได้ฟังเพลงจากวิทยุที่ผ่านทางเน็ตเท่าใดนัก
พอลองมาใช้บริการ
ปรากฏว่าดีใช้ได้
เราสามารถจะฟังเพลงจากสถานีวิทยุได้ทั่วโลก
โดยเสียแค่ค่าเน็ตเท่านั้น
โลกมันแบนจริง ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น