ความจริงก็ไม่รู้จะทำไปทำไม
เพราะมีชีวิตอยู่ปกติทุกวันนี้ ก็ไม่ได้ลำบากอะไร
แต่มันก็อยากทำ
เหมือนกับการเดินทาง
ที่เราจะต้องเดินไปข้างหน้า
แม้ว่าที่ที่เราอยู่
จะมีสวนดอกไม้สวยงามสักเพียงใด
โดยนิสัยของนักเดินทาง
ก็ย่อมไม่ติดอยู่เพียงแค่นั้น
ชีวิตเหมือนเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง
ทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง
จัดเก็บข้าวของ
แล้วก็ออกเดินทาง
การเดินไปในที่ที่เราไม่เคยเดินเป็นสิ่งน่ากลัว
ฉะนั้นเราจึงต้องมีความกล้า
กล้าที่จะไปในที่ที่ราไม่เคยไป
กล้าที่จะทดลองทำอะไรใหม่ ๆ
แม้บางครั้ง
สิ่งที่ทำลงไปอาจจะไม่ได้ทำให้เรามีความสุขขึ้น
หรือมีเงินทองเยอะขึ้น
แต่เราได้เรียนรู้มากขึ้น
ชีวิตนี้จะมีอะไรนักหนา
การมีชีวิตเดิม ๆ เป็นเรื่องน่าเบื่อสำหรับนักเดินทาง
ผู้เดินทาง เดินทาง และเดินทาง
แม้จะได้รับคำตอบเป็นที่แน่ใจว่า
เราจะเดินทางไปเพื่ออะไร
แต่เราก็ต้องเดินทาง
คำตอบไม่ใช่สิ่งสุดท้ายของทุกสิ่ง
แต่ความจริงต่างหากคือเรื่องสำคัญ
แด่สหายทุกคนของข้าพเจ้า
ในทางเดิน
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๓
(เป็นเรื่องโชคดีที่สุดที่คริสต์มาสอีฟตรงกับวันศุกร์เย็น)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น