ซื้อ E-BOOK
![]() |
|
แด่ความฝันของผู้อื่นเถิด
ขณะนี้เป็นเวลาประมาณ สามทุ่มครึ่ง
ข้าพเจ้าลงมาเล่นอินเตอร์เน็ตที่โถงรับรอง
ของคอนโด
มีหลายเรื่องราวเกิดขึ้น
และข้าพเจ้ารู้สึกปวดหัว
เป็นอาการปวดหัวจริง ๆ ไม่ใช่คำเปรียบเทียบ
ข้าพเจ้าไม่ได้ปวดหัวเช่นนี้มานานมาก
ข้าพเจ้ามีความคิดว่าจะพักผ่อน
และจัดระเบียบสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตให้เรียบร้อย
จดบันทึกหลักฐานประกอบการมีชีวิตอยู่ให้เข้าที่เข้าทาง
แต่แล้ว
ข้าพเจ้าก็มีอาการปวดหัว
บางครั้งอาจจะเป็นอาการเจ็บปวดที่จิตใจมากกว่า
เพราะเมื่อไม่นานมานี้
ข้าพเจ้าได้สดับเสียงขับขาน
บางอย่าง
ข้าพเจ้าอาจจะคิดถึงสิ่งนั้นสิ่งนี้มากเกินไป
แท้แล้ว
ข้าพเจ้าควรทำงาน
และทำงาน
เพื่อจะได้ลืมทุกสิ่งอย่างเสีย
ข้าพเจ้าควรจะสละละออกไปเสีย
แต่ข้าพเจ้าก็ครุ่นคำนึงได้ว่า
ทำไมข้าพเจ้าจึงไม่อาจทำอะไรได้มาก
บางครั้งก็เป็นเพียงเพราะการสลัดออกย่อมเป็นการสลัดโดยสิ้นเชิง
ข้าพเจ้ายังไม่อาจจะทำอย่างนั้นในเวลาเช่นนี้
เป็นฤดูหนาวที่อากาศร้อน
แม้ในช่วงเวลาที่ควรเย็นที่สุด
กลับเป็นเวลาที่ไม่น่าอภิรมย์เลย
ข้าพเจ้าเขียนบทกวีไว้บทหนึ่ง
ข้าพเจ้าเขียนได้เพียงสามบาท
และปล่อยบาทสุดท้ายไว้
บทกวีนั้นมีว่า
เหมือนนกที่มีอิสระที่จะบิน
ผู้คนก็ย่อมมีเสรีที่จะฝัน
แต่หากความฝันนั้นทำให้ผู้อื่นต้องเจ็บปวด
...
"แด่ความฝันของผู้อื่นเถิด"
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น