ของชั่วคราว

ความจริงมันก็มีหลายเรื่อง

ที่จะนำมาเล่า

แต่ก็ยังไม่ได้เล่า

จนกระทั่งบางเรื่องก็ลืมไป


การลืมเป็นสิ่งปกติในชีวิตข้าพเจ้า

หลายเพลามานี้

ข้าพเจ้าหลงลืมอะไรไปหลาย ๆ  สิ่ง

ทั้งเรื่องราวเก่า ๆ

คนเก่า ๆ

หรือแม้กระทั่งสถานที่เก่า ๆ

ข้าพเจ้าก็ลืมได้ทุกขณะจิต


ข้าพเจ้าปลีกตัวออกมาใช้ชีวิตในชนบท

เมื่อปลายเดือนที่ผ่านมา

ชีวิตที่ไม่ต้องเร่งรีบ

และเรื่อย ๆ

ก็และดูเหมาะกับข้าพเจ้าดี

หลีกหนีจากความวุ่นวาย

หลีกหนีจากผู้คน

และจากมลภาวะ


ร่างกายเป็นของชั่วคราว

ได้มาแล้ว

ก็ต้องทิ้งไป



Arty Dhanyaawalaya
02  03  2555