หนังสือเล่มที่ ๒๐๐๐

ขณะนี้เป็นเวลา  ตีสองสิบแปดนาที

นั่งลงทะเบียนหนังสือ

ตั้งแต่เย็น

จนกระทั่งป่านนี้

ง่วงนอนไปหลายรอบ


ขณะนี้หนังสือ

ได้เพิ่มเป็นสองพันกว่าเล่มแล้ว

ทั้งนี้

เป็นหนังสือของข้าพเจ้า

และแพรวา

หนังสือสองพันกว่าเล่มนี้

ความจริงก็ไม่ใช่ทั้งหมด

เราอาจมีหนังสือซุกซ่อนอยู่

หรือหนังสือที่มองไม่เห็น

อีกเป็นจำนวนมาก

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น

นี่ก็เป็นส่วนหนึ่ง

ที่ได้ลงทะเบียนไว้เท่านั้น



ว่าด้วยการลงทะเบียนหนังสือนี้

ข้าพเจ้าได้เคยเล่าไว้แล้ว

ว่าเริ่มลงทะเบียนตั้งแต่อยู่ ม.ต้น

จนกระทั่งปัจจุบัน

แรก ๆ  นั้นเป็นหนังสือเรียนส่วนมาก

หลัง ๆ  มาพอมีเงินเป็นของตัวเองบ้าง

จึงได้มีหนังสือประเภทอื่น

หลากหลาย

ทั้งหนังสืออ่านเล่น  อ่านจริง

นิตยสาร

หรืออื่น ๆ

และเมื่อปีที่แล้วนี่เอง

ที่ข้าพเจ้าได้ฮุบเอาหนังสือแพรวา

เข้ามาใส่ด้วย

ทำให้หนังสือเพิ่มขึ้นมาอย่างก้าวกระโดด

และการอ่านก็เป็นไปอย่างก้าวกระโดด

นี่ยังไม่ได้ฮุบทั้งหมด

เอาไว้ว่าง ๆ

จะฮุบเอามาเสียให้หมด

๕๕๕



หนังสือทั้งหลายอันอ่านแล้วก็ดี

หรือบางเล่มอ่านไปบ้างก็ดี(อ่านไม่จบมันน่าเบืื่อ)

เราก็บริจาคต่อไปให้กับภาคส่วนต่าง ๆ  ที่เขาต้องการ

ไม่ค่อยได้เก็บไว้นัก

นอกจากหนังสือบางประเภท

เช่น  แบบเรียนสมัยก่อน

ที่ไม่ได้บริจาค

แต่ยังคงเก็บไว้บนชั้นหนังสือ

ที่บ้านเกิดของข้าพเจ้า

ซึ่งนั่นหมายความว่า

อีกนาน

หรือไม่ก็ตลอดกาลนาน

มันจะไม่ได้มาสัมผัสโลกภายนอกอีกเลย


หนังสือที่ไม่ได้ถูกเปิดอ่านนาน ๆ

จะพังเร็วกว่าหนังสือที่ถูกเปิดอ่านอย่างถนอม

และหนังสือที่ถูกเปิดอ่านมาก ๆ  เข้า

มันก็จะกระจุยกระจาย

ข้าพเจ้าสังเกตจากหนังสือยอดนิยมในหอสมุดกลางของจุฬาฯ

หลุดลุ่ยเยอะมาก


ความจริงหนังสือของห้องสมุดที่ดี

ควรเย็บให้แข็งแรง

ซึ่งเรามักจะเห็นในหนังสือเก่า ๆ

ที่ถูกซ่อมแซมเสียมากกว่า

หนังสือที่ข้าพเจ้าชอบมากที่สุด

ในเรื่องของกระบวนการผลิต

ก็คือ

หนังสือของสำนักพิมพ์ผีเสื้อ



ไว้ว่าง ๆ

จะถ่ายรูปหนังสือเล่มที่ได้เลขทะเบียน

๒๐๐๐  มาให้ดู

แต่นั่นไม่สำคัญนัก

มันสำคัญที่เล่มที่  ๒๐๐๑  ต่างหาก




ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๕  กรกฎาคม  ๒๕๕๕

ตีสองครึ่งแล้ว