แม่รำพึง : โคลงสี่สุภาพ

รู้สึกคิดถึงหาดแม่รำพึง

จึงได้เขียนถึงเสียหน่อย

หาดทรายไป่ขาดห้วง...........ทะเลยาว

ห่มหาดแม่รำพึงสาว.............สระอื้น

ชมคลื่นก็คลื่นราว.................คลื่นคลั่ง

ชีวิตที่ตายฟื้น........................ฝากไว้อ้อมกอดทะเล

อยู่แผ่นดินใหญ่เศร้า.............โศกสลด

เวิ้งคลื่นชีวิตปลด...................วิเศษสิ้น

ลอยล่องดั่งเรือบด.................ทุกข์เบียด

ไรเหลือบแลยุงริ้น..................เร่งร้ายเหลือร้าย

สนลมบังคลื่นให้....................ลมลด

สนคลื่นบังคลื่นทด.................คลื่นกระทุ้ง

ลมแรงช่องลมคด...................ลมคลาด

ลมต่อลมลมฟุ้ง......................แล่นฟุ้งเฟือนลม

รำพึงอยู่แต่ฟ้า.......................ระเริงฝัน

ตื่นจับความจริงอัน................อ่อนตื้อ

มองเมฆเยี่ยมตะวัน...............วันผ่าน

จันทร์เคลื่อนเคลื่อนแสงรื้อ.....แต่งช้าราตรี

กระโดดให้คลื่นม้วน...............จมมิด

ช้ำชีพให้ช้ำปลิด.....................ปลดเปลื้อง

หากฟื้นก็ฟื้นชีวิต....................เพลาพิลาป

หากดับก็ดับก็เยื้อง.................ย่างเข้าสะดือทะเล

ธัชชัย ธัญญาวัลย

๑๒ ๐๗ ๒๕๕๕