ชั่วขณะเม็ดฝนหยาด

หากตื่นมาพบว่า

เช้าวันหนึ่ง

เราได้หลงลืมทุกสิ่งอย่างไปเสียแล้ว

และเราก็ไม่สามารถทำสิ่งที่เคยทำได้

สิ่งที่ต้องดำเนินต่อไปคืออะไร



ในวิถีที่ว่างเปล่าของวันเวลาที่ว่างเปล่า

ก็ไม่รู้ว่าตอนเช้าจริง ๆ

นั้นเป็นอย่างไร

มีนักเดินทางผู้หนึ่ง

เอ่ยกับข้าพเจ้าว่า

ชีวิตของเขาเหมือนเปลวไฟบนขนนก

ข้าพเจ้าก็ได้แต่ครุ่นคิด

แล้วชีวิตข้าพเจ้าเปรียบเหมือนอะไร



วันก่อนฝนตก

วันก่อน ๆ  วันตก

และวันก่อน ๆ  ๆ  ฝนก็ตก

ข้าพเจ้าเคยชื่นชอบฤดูฝน

มาก

เมื่อครั้งข้าพเจ้าเป็นเด็ก

ฝนคือความสุข



ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๑๖  ๐๗  ๒๕๕๕