เป็นความหลงงมงายอย่างยิ่ง

สวัสดียามใกล้เช้า

ภาษิตฝรั่งเขาว่า

ช่วงเวลาที่มืดที่สุด

ก็คือช่วงเวลาก่อนอรุณรุ่ง

อันนี้เห็นจะจริง


ขณะนี้เป็นเวลา  ตีสี่สี่สิบห้านาที

ตามนาฬิกาในคอมพิวเตอร์

นานมากแล้ว

ที่ข้าพเจ้าไม่ได้มีโอกาสตื่นมาเช้า ๆ

หลังจากนี้

คาดว่า

ตอนเช้า

จะตื่น

ซึ่งคงเป็นเหตุให้ต้องนอนแต่หัวค่ำ


ชีวิตที่ตื่นมาตอนเช้า ๆ  นั้น

เป็นชีวิตที่ดี

เพราะอากาศยามเช้า

หรืออะไรยามเช้า ๆ

เป็นสิ่งที่สงบเงียบ

ข้าพเจ้าเคยสังเกต

ช่วงเวลาสงบเงียบที่สุดที่คนหรือแม้กระทั่งสิงสาราสัตว์

ไม่ออกหากิน

ก็คือ

เวลาประมาณ  ตีสามถึงตีสี่

อันนี้ว่ากันโดยธรรมชาติ


ช่วงเวลาประมาณตีห้านั้น

เป็นช่วงนอนสบาย

เพราะอากาศเย็น

ถ้าไม่ตื่น

ก็นอนยาวกันไปถึงเช้า

การตื่นประมาณหกโมงทำให้สดชื่น

แต่การตื่นสายกว่านั้นทำให้ขี้เกียจ

ยิ่งการนอนแช่ไปถึงเก้าโมง  หรือเที่ยง

ยิ่งเป็นการสั่งสมความขี้เกียจ

ทั้งนี้ทั้งนั้น

เหล่านี้ข้าพเจ้าล้วนเคยทดลองด้วยตัวเองมาแล้วทั้งสิ้น


ข้าพเจ้าใช้ตัวเองในการทดลองนอนและตื่นที่เวลาต่าง ๆ

และพบว่า

การตื่นที่ช่วงเวลาประมาณตีสาม-ตีห้านั้น

เป็นช่วงเวลาที่ดี

ที่เราจะตื่นนอน

และเราไม่ควรนอนดึกเกินเที่ยงคืน

ช่วงเวลาเหมาะสมที่สุดที่จะนอน

คือเวลาประมาณห้าทุ่ม

อันนี้ไม่ได้อ้างอิงตำราวิทยาศาสตร์ใด ๆ

เพราะข้าพเจ้าไม่เชื่อถือลัทธิวิทยาศาสตร์จนถึงต้องเอามาเป็นสรณะอ้างอิง


แต่สำหรับผู้ที่ถือเอาวิทยาศาสตร์เป็นศาสนา

ถือเอาเป็นที่พึ่ง

ข้าพเจ้าก็หาได้เกลียดชังท่านไม่


ตอนเป็นเด็กข้าพเจ้าเคยชอบวิทยาศาสตร์

ตามประสาวัยที่อยากรู้อยากเห็น

และเชื่อว่า

โลกนี้ทุกอย่างมีคำตอบที่พิสูจน์ได้ทางประสาทสัมผัสทั้งห้า

แต่แท้แล้ว

เป็นความหลงงมงายอย่างยิ่ง


ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๑๐  สิงหาคม  ๒๕๕๕