ผู้เป็นกัลยาณมิตร ย่อมเป็นกัลยาณมิตร

ในช่วงระยะเวลาหนึ่งของชีวิต

ที่มันไม่มีอะไรดีสักอย่าง

ก็เป็นช่วงเวลา

ที่ข้าพเจ้าเคยได้ผ่านพ้นมาแล้ว

ในช่วงเวลาแห่งชีวิตเช่นนั้น

ความเข้มแข็งเป็นสิ่งสำคัญที่สุด

ที่จะทำให้เรายืนอยู่

และเรียนรู้ที่จะมีชีวิตต่อไป

แน่นอนว่า

กาลเวลาช่วยเยียวยาหลาย ๆ  สิ่ง


ข้าพเจ้าผ่านสิ่งเลวร้ายทั้งหมดทั้งมวลมาได้

ก็ใช่ว่า

จะทำให้เป็นคนที่แข็งแกร่งขึ้น

บางครั้ง

กลับคิดว่า

เราอ่อนแอเกินไปหรือเปล่า

กับการตัดสินใจแก้ปัญหาอะไรบางอย่าง

หรือว่าคนเรายิ่งเจอปัญหามาก

การใช้ชีวิตในช่วงต่อไป

ยิ่งทำให้มีการปกป้องตัวเองมากขึ้น

เราจะปกป้องตัวเองมากขึ้นเพื่ออะไร

หากมิใช่เราอ่อนแอลง


ช่วงระยะเวลาหนึ่งของชีวิต

เมื่อมีสิ่งเลวร้ายที่สุด

แต่นั่นก็มีสิ่งที่ดีที่สุดเกิดขึ้น

แท้แล้วทุกสิ่งอย่าง

มันก็กำเนิดมาจากจุดเดียวกัน

ความดีงามหรือความชั่วร้าย

ก็ล้วนเกิดจากจุดเดียวกันทั้งสิ้น


มีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

ข้าพเจ้าเพิกเฉยเสียบ้าง

ไม่ใส่ใจเสียบ้าง

เลิกคบหาเสียบ้าง

เพียงเพราะข้าพเจ้าไร้ซึ่งความศรัทธา

ในมิตรภาพระหว่างกันกับบุคคลเหล่านั้น

เพียงเพราะเขามิใช่บุคคลอันข้าพเจ้าจะต้องไปข้องเกี่ยวด้วย

เพียงเพราะข้าพเจ้ารู้สึกเสียเวลาของชีวิตส่วนตัว

แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า

ข้าพเจ้าจะทอดทิ้งกัลยาณมิตรทั้งมวล

หากผู้เป็นกัลยาณมิตร

ย่อมเป็นกัลยาณมิตร

เขายังคงอยู่เสมอ

ตราบนิรันดร์



Arty House
23  08  2555