พบเจอหนังสือเล่มนี้
ในกองหนังสือเก่า
ที่เขาเอามาขายในห้าง
ในอดีตกาลเมื่อนานมาแล้ว
น่าจะสักสิบสามสิบสี่ปีได้
ข้าพเจ้าพลิกหนังสือเล่มนี้หลายรอบ
พยายามอ่าน
ตอนนั้นยังเป็นเด็ก ม.ต้น
ที่อ่านหนังสือเพียงเพราะความสนุกสนาน
และตื่นเต้นไปกับเรื่องเล่า
ความเอื่อยเฉื่อยในแบบฉบับวรรณกรรมตะวันตก
จึงเป็นของแสลงสำหรับข้าพเจ้า
ยืมจากห้องสมุดโรงเรียน
กลับมาที่บ้าน
หลายครั้ง
ข้าพเจ้าค่อย ๆ ละเลียดอ่านหนังสือเล่มนี้ช้า ๆ
ซึ่งผิดวิสัย
อาจเป็นด้วยสำเนียงภาษาที่ไม่คุ้นเคย
หรืออาจจะเพราะมันน่าเบื่อเกินไป
แต่ข้าพเจ้าก็อ่านจนจบ
พร้อมกับความว่างเปล่า
ใน "โซบราโนชั้นครู"
เป็นความทรงจำขมขื่นกับวรรณกรรมชิ้นเอก
พอ ๆ กับพวกวรรณกรรมโนเบิลไพรซ์
ข้าพเจ้ายังจำได้คลับคล้ายคลับคลา
กับเรื่อง
"คนเรือแตก"
แม้กระนั้น
ก็ยังอยากจะเข้าไปสูดกลิ่นไอ
ของความขมขื่นในอดีตอีกครั้ง
ว่ามันยังเหมือนเดิมอยู่หรือไม่
สิ่งที่น่าหดหู่ใจอย่างหนึ่ง
ก็คือ
ข้าพเจ้าซื้อมันมาด้วยเงินเพียง
๑๐ บาทถ้วน
กับวรรณกรรม(ที่ว่ากันว่าเป็น)เรื่องเยี่ยมของอเมริกา
๗ เรื่อง ในเล่มนี้
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๑๑ ๐๙ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น