ได้ยินเพลงนี้ครั้งแรก
ตอนไปกับยาย
ไปหาญาติซึ่งทำไร่อยู่ที่อำเภอนายูง
ตอนนั้นรอรถเข้าไปในหมู่บ้าน
กินขนมจีนด้วย
ไม่แน่ใจว่า
ยายจะยังจำเหตุการณ์นั้นได้หรือเปล่า
วรรคทองที่่ข้าพเจ้ายังจำได้เสมอ
"ปลูกกุหลาบแดงไว้เพื่อเธอ
เก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าดอก
บ่งบอกความจริงที่ยิ่งใหญ่
บ่งบอกว่าใจฉันยังคงมั่น
พันปีหมื่นวันไม่เคยหน่าย
ฟ้าดินสลายหัวใจมั่นรักเธอ"
ท่วงทำนอนเลียนจีน
ยุคนั้นเป็นยุคจีนนิยม
อะไรที่จีน ๆ ก็ได้รับความนิยมไปหมด
ทั้งหนังจีน เพลงจีน
หนังสือจีน ละคร(เชื้อ)จีน
แนวความคิดจีน
แม้กระทั่งลูกครึ่งจีน
(ขนาดขนมยังมี ขนมจีน 555 )
มันก็เลยเป็นกระแสว่า
คนไทยนั้นชอบผู้หญิงประเภท ขาว หมวย
ความจริงไอ้ที่ชอบขาวหมวยนี้
มันฝังติดแน่นอยู่ในวิถีพื้นบ้าน วัฒนธรรมพื้นถิ่น
และหยั่งรากลงไปในรสนิยม
นับนานแต่อดีต
ถ้าจะว่ากันตามทฤษฎีของการอยากได้ในสิ่งที่ไม่มี
นี่ก็แน่ชัด
เพราะคนสยามโดยเชื้อชาติและโคตรเหง้านั้น
ดำ
สยาม หรือ เสียม แปลว่า ดำ
คือ คนแถบนี้แหละมันดำ
แต่ไม่ใช่ดำปื้ดแบบนิโกร
ดำแบบสีน้ำผึ้ง
ในขุนช้าง-ขุนแผน
สมัยที่พลายแก้วบอกให้แม่ไปขอนางพิมนั้น
แม่ก็บอกว่า ไปเอาทำไมนางพิม เดี๋ยวแม่จะไปขอนางในให้
สาว ๆ ขาว ๆ สวย ๆ
พลายแก้วมันก็บอก ไม่เอา ไม่อยากได้ เพราะ
"รักแต่พิมนิ่มน้องผิวสองสี"
วรรคนี้ยืนยันว่านางพิมนั้น ไม่ได้ขาวเว่อร์อะไร
ก็อาจจะสวย แต่คงไม่งามเว่อร์
ก็สวยกันแบบบ้าน ๆ
แต่อาจจะสวยสุดในบรรดาโอทอป หรืออะไรเทือกนี้
แต่ศิลปินบางท่าน ก็วาดนางพิมซะขาวเป็นกระดาษก็มี
อันนี้ก็ไม่ว่ากัน
เพราะขึ้นอยู่กับรสนิยมและจินตนาการ
ยุคจีนนิยมนั้นข้าพเจ้ายังเด็กมาก
จะได้ดูหนังจีนประเภท โปเยโปโลเย
ดูละครพวก ลอดลายมังกร
หรือฟังเพลงที่ได้รับอิทธิพลจากทำนองจีน
หรือแม้กระทั่งลอกมาทั้งดุ้น
อะไรเทือกนี้
ก่อนที่จะค่อย ๆ คลี่คลายชอบฝรั่งและญี่ปุ่น กันในกาลต่อมา
แล้วก็ค่อยบ้าเกาหลีในปัจจุบัน
"The Next Leader of the Unfree World"
พาดปกนิตยสาร TIME ฉบับล่าสุด
October 22, 2012
ยังไม่ได้อ่านบทความข้างใน
แต่ขัดใจกับคำว่า Unfree World
คือ อเมริกา แม่งคิดว่าตัวเองถูกต้องที่สุด ดีที่สุดในโลก
ประชาธิปไตยคือสิ่งที่เลิศเลอหาที่เปรียบมิได้
ก็เลยดูถูก เหน็บแนม และ พยายามจะทำสงครามกับประเทศอื่น ๆ
ที่ไม่ได้ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย
(โดยเฉพาะตะวันออกกลางที่ไม่มีทางสู้) โดยอ้างประชาธิปไตยบังหน้า
(แท้จริงแล้วคุณต้องการอะไร? จุดนี้เป็นสิ่งที่ต้องวิเคราะห์เจาะลึกให้รอบด้าน)
ความจริงเราต้องเข้าใจว่า
คนเรานั้นแตกต่าง
แต่ละประเทศแต่ละวัฒนธรรมก็แตกต่าง
หากคุณนิยมเสรีภาพจริง
คุณก็ต้องยอมรับในความแตกต่างของระบอบการปกครองของแต่ละประเทศได้
ไม่เช่นนั้น
สิ่งที่จะตามมาก็คือ
"สงคราม"
อย่างที่เคยมีให้เห็นมาแล้วในอดีต
สี จิ้นผิง (Xi Jinping) เป็นบุคคลที่ทั่วโลกกำลังจับตามอง
ก็รอดูกันว่า
เขาเมื่อได้นั่งโต๊ะผู้นำจีนคนใหม่
จะนำพาจีนเดินหน้าต่อไปอย่างไร
เพราะดูจากประวัติแล้ว
น่าติดตามไม่น้อย
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น