"เหนื่อยไหม, สู้ ๆ นะ...พยายามเข้า"
เหนื่อยไหม...
คำถามจากหัวใจฉันเฝ้าถาม
แน่หละ
ความอดทน พยายาม
ย่อมจะพาเธอข้ามถึงเส้นชัย
บนหนทางที่เราเดิน...ในบางครั้ง
อุปสรรคเป็นเหมือนดังความป่วยไข้
โรคของกายหายด้วยยาก็ฉันใด
กำลังใจย่อมเติมใจได้ฉันนั้น
ชีวิตที่ปราศความลำบาก
ไม่มี
ความทุกข์ยาก ความหวาดหวั่น
เราจะเรียก
ชีวิต ได้อย่างไรกัน
เพราะชีวิตต้องฝ่าฟันจึงงดงาม
ให้ปัญหาเจียระไนหัวใจเธอ
แม้ผิดพลาดพลั้งเผลออย่าเพ้อพล่าม
ใช้สติปัญญาอย่าครั่นคร้าม
แม้ขวากหนามหนาเท่าใดอย่าได้ท้อ
จริงอยู่...
ทุกทุกสิ่งเรารู้ต้องสู้ต่อ
ทุกทุกคนข้างหลังต่างหวัง,
รอ
ที่เราก่อเราสรรค์ฝันของเรา
จึงฉันอยากฝากกำลังใจ
มาแนบอยู่ใกล้ใกล้ได้ไหมเล่า
เผื่อบางคราความหน่วงหนักที่รุมเร้า
มันมากเกินจะบรรเทาโดยลำพัง
เพราะบางคราวความเหน็ดเหนื่อยที่รุมเร้า
มันก็ยากเกินบรรเทาอย่างเดียวดาย
ธัชชัย
ธัญญาวัลย
๔
กรกฎาคม ๒๕๕๗
