ตอนเช้าในหน้าหนาวที่กรุงเทพฯ
ยังมีสายหมอก แม้ไม่มากมาย
คิดถึงเมื่อปีก่อน ๆ
ที่ยังเคยร่อนเร่พเนจรไปทั่วทุกหัวระแหง
อย่างไม่อ่อนล้าและโรยแรง
แม้วันนี้
ก็ยังอยากท่องเที่ยวไป
แต่ยากนัก
ด้วยหลายอย่าง
ด้วยภาระหน้าที่
หรือด้วยอะไรก็ดี
เมื่อเราไม่อาจย้อนเวลากลับคืน
เมื่อเราไม่อาจฝืนทุก ๆ สิ่ง
เราก็ต้องอยู่กับความจริง
อย่างจริงใจ
คิดถึงเสมอวันวาน
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
จันทร์ ๔ ธันวาคม ๒๕๔๙
6 ความคิดเห็น:
ก็มาเที่ยวสิ มาตามหาความทรงจำที่ดีดี จะได้มีความทรงจำที่ดีดีเยอะๆไง
สนับสนุนโดย คนธรรมดา(เฉพาะสถานที่พักและอาหารบางมื้อ)อิอิอิ
:P
คิดถึงเสมอ เหมือนกัน คิดถึงพี่ทิวฟ้าเสมอ
วันวานยังหวานอยู่
ณ กมล
ดีใจที่ยังมีกัน
สวัสดีคุณ ณกมล ครับ
แสดงความคิดเห็น