จิตหยั่งลงสู่อมตธรรม

เมื่อเราก้าวขาจากอดีต

เราก็พุ่งตัวสู่อนาคต

เมื่อเราพุ่งตัวจากอนาคต

เราก็หวนสู่อดีตของอดีต

เมื่อเราออกจากอดีตของอดีต

เราก็กลับไปสู่อนาคตของอนาคต


...


เป็นดังนี้ประจำและร่ำไป

เรามีเวลาอยู่กับปัจจุบันน้อยนัก



เพื่อนของข้าพเจ้าบอกว่า

อยากมีเวลาอยู่กับตัวเองให้มาก

แต่ไม่อยากนั่งสมาธิ



ข้าพเจ้าบอกว่า

ขณะนั่งสมาธินั่นแหละ

คือเวลาที่เราได้ใกล้ชิดตัวเองมากที่สุด

อยู่กับตัวเองมากที่สุด

และมีโอกาสค้นพบตัวเองได้มากที่สุด



ผู้คนในโลกค้นพบอะไรต่าง ๆ มากมาย

แต่น้อยคนนักที่ค้นพบตัวเอง

และรู้เรื่องราวของตัวเองอย่างละเอียดทุกขณะจิต



ดูก่อน

เมื่อเราไม่ก้าวล่วงไปสู่อดีตชั่วเสี้ยววินาที

เมื่อเราไม่ก้าวล่วงไปสู่อนาคตชั่วเสี้ยววินาที

เมื่อเราอยู่กับปัจจุบันจิตชั่วเสี้ยววินาที

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า

นั้นแล คือ "จิตหยั่งลงสู่อมตธรรม"

ทิวฟ้า ทัดตะวัน