เข้ามาสู่กุฏิของภิกษุชรา
กราบโดยเบญจางคประดิษฐ์เสร็จสิ้นแล้วจึงเอ่ยวาจา
"ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ"
"เจริญพร" ภิกษุกล่าวด้วยใบหน้าสงบนิ่ง
จากนั้นความเงียบบังเกิดขึ้นอยู่นานแสนนาน
จนกระทั่งในที่สุด
"ความชั่วของเธอนั้นทำไว้เมื่อใดเล่า" ภิกษุกล่าว
ขุนโจรสะดุ้ง
"วานนี้เป็นครั้งสุดท้ายขอรับ" ขุนโจรตอบ
"แล้ววันนี้เธอทำความชั่วหรือเปล่า"
"ไม่ขอรับ"
"ขณะที่นั่งอยู่นี้เธอทำความชั่วหรือเปล่า"
"ไม่ขอรับ"
"พรุ่งนี้เธอทำความชั่วหรือเปล่า"
"ไม่ขอรับ"
"อดีตคือสิ่งที่ล่วงไปแล้ว อนาคตยังมาไม่ถึง ปัจจุบันคือที่สุด
ดังนั้นแล เธอจงอยู่ในปัจจุบัน ทำจิตของเธอให้เป็นปัจจุบันจิต
เป็นจิตแห่งสตินิพพานเถิด"
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
17/11/2550
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น