กระโดดบ้าง

สวัสดีวันพฤหัสบดีครับ

และแล้ววันนี้ความเจ็บไข้ก็ร่ำลาผมไปเสียแล้ว

คงไว้แต่ความเสียหายอันเกิดจากการเลี้ยงฉลองของพวกเขา

ผมยังมีเสมหะเล็กน้อย น่ารำคาญ แต่ไม่มาก

อากาศดี วันนี้ผมตื่นสาย

ผมก็ชอบตื่นสายเสมอ ในวันที่ไม่ต้องทำอะไร หรือแม้แต่วันที่ต้องทำอะไร

นาน ๆ ครั้งจึงจะได้เห็นแสงเงินแสงทองของรุ่งอรุณบ้าง

บางวันผมก็ตื่นมาดูดวงอาทิตย์ขึ้น แล้วก็กลับไปนอนต่อ


ดูเหมือนชีวิตมีความสุข แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้นหรอก

มีหลายอย่างที่ซ่อนอยู่ระหว่างความสุข ผมเลือกที่จะกระโดดข้ามมันในบางเวลา

สงสารชีวิตน้อย ๆ บ้าง

ให้เขาได้อยู่ห่างจากความโศกเศร้าบ้าง

เขาจะได้ไม่จากเราเร็วจนเกินไป

ทิวฟ้า ทัดตะวัน

06/03/2551