๏ แต่ละซอกแต่ละหลืบแม้คืบหนึ่ง
ณ แห่งนั้นถ้วนทั่วทุกแห่งไหน
คนคล้ายคล้ายเพียงกายคล้ายไร้ใจ
จะรู้จักรู้สึก...ไม่อาจรู้
กฎระเบียบเพียบพร้อมเจนจัด
เจนจบครบครันเลิศหรู
วิทยาการล้ำลึกเฟื่องฟู
ฟาดฟ้าฟ้าเฟือนสะเทือนสะท้าน
ดอกไม้สายลมแสงแดด
ดังสิ่งแสลงแทงใจกร้าน
ชื่นชมทุกข์ขมทรมาน
แห่งมวลหมู่เพื่อนว่าเหลือดี ฯ
๏ การใดเจริญจรูญจรัส
จะรีบจะเร่งจะป้ายสี
ความผิดเล็กน้อยคอยพัดวี
กระพือให้วุ่นวายมโหฬาร
ตัวตนผู้อื่นสกปรก
ตนตัวปานเทวดาสะอาดสะอ้าน
ความคิดกว้างขวางเหลือประมาณ
เท่ามดจีบนิ้วเท้าเข้าหากัน ฯ
๏ ชีวิตใดตายก็ไร้ชีวิต
ชีวิตใดอยู่ก็อยู่ที่นั่น
ชีวิตใดไร้ชีวิตใดผูกพัน
ชีวิตใดเผลอพลาดก็อาจไร้ ฯ
๏ หอมแม้หอมแสนหอม
หอมหากจะหอมถึงใจใครไม่
มีแต่กลิ่นอาจมกระมังไซร้
จะซึ้งถึงห้วงแห่งห้วงนั้น ๚๛
ธัชชัย ธัญญาวัลย
พฤ ๓ เมษายน ๒๕๕๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น