หรือว่าเราเรื่องมากกับการเลือก

สวัสดีวันอาทิตย์ครับ

วันหยุดสัปดาห์นี้รู้สึกว่าได้หยุดพักผ่อนจริง ๆ เสียหน่อย

เสาร์-อาทิตย์ ที่แล้วไปรับน้องนอกที่ระยอง

แก่นเสม็ดรีสอร์ท ไม่ใช่เกาะเสม็ดนะครับ

เป็นการไปรับน้องที่ไร้สาระดีเหมือนกัน

แต่ก็ดีตรงที่ได้พักผ่อน

บรรยากาศสบาย ๆ ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย

กลับมาก็ตอนเย็น ๆ ประมาณ ห้าโมงเย็น

เห็นจะเล่าไว้แล้วในวันก่อน ๆ



สัปดาห์นี้ได้มีโอกาสอ่านหนังสือบ้าง

หลังจากที่รู้สึกว่าไม่ได้อ่านหนังสือมากมายเท่าใดนัก

อย่างไรก็แล้วแต่ ความเหน็ดเหนื่อยดูเหมือนว่าจะได้รับการผ่อนบรรเทา

เหนื่อยมาหลายวันมาก ๆ เหนื่อยมาก ๆ ด้วยเช่นกัน

ไม่รู้เป็นอะไรนักหนาหรอก

นี่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า อนาคตจะมีเวลาว่างได้ทำอะไรมากมายอย่างที่อยากทำหรือไม่

เพื่อนที่ทำงานแล้วเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับการเป็นมนุษย์เงินเดือน

การทำงานเพื่อปากท้อง

ทั้งที่ไม่ได้ชอบหรืออยากจะทำงานนั้นเท่าไรนัก

ฟังแล้วก็เศร้า ทำไมชีวิตคนเรามันเลือกอะไรให้ได้ตามต้องการได้ยากเย็นนัก

หรือว่าเราเลือกมากเกินไป

หรือว่ามีอะไรให้เราเลือกเยอะเกินไป

หรือว่าไม่มีอะไรให้เราเลือก

หรือว่าเราเรื่องมากกับการเลือก




ข้าพเจ้าเคยได้ยินคนที่ทำงานแล้วหลายคน

พูดให้ฟังนานแล้วแหละว่า

เรียนหนังสือน่ะ เป็นอะไรที่สบายที่สุดแล้ว

มันอาจจะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ก็ได้

แต่ข้าพเจ้าก็ยังไม่เคยประสบกับภาวะการทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนเต็มตัวกะเขาเสียที

ข้อความที่ว่าจึงยังไม่อาจรับรองได้จากข้าพเจ้า

เอาไว้ทำงานแล้วจะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน


คำคมวันนี้

บางครั้งสิ่งที่เราทำก็เป็นสิ่งที่เราไม่ได้ชอบ

สิ่งที่ชอบบางครั้งก็ยังหาไม่เจอ



ใช้ชีวิตเร่ร่อนไปก่อนละกัน สำหรับผู้ที่ยังค้นหาตัวตนของตัวเองไม่เจอ

ขอให้โลกสงบสุข

ธัชชัย ธัญญาวัลย

29/06/2551