รักเธอจริง ๆ นะเสี่ยวอ้าย

ต้องการอะไรหรือที่รัก

แม้จะรู้จักหรือไม่

แม้ต้องแล่นโล้สำเภาไป

แม้ไกลสุดขอบโลกจะหามา



แม้อยู่นอกแผ่นดินแผ่นน้ำ

จะย่างย่ำด้วยหัวใจหาญกล้า

สู่แดนอนันต์ผ่านฟ้า

อย่างมิเหนื่อยล้าหรือโรยแรง



นอนกลางดินกินกลางหาว

รักชุ่มชรอุ่มพราวมิเคยแห้ง

หลบพักบนดาวอังคารแสนแล้ง

ก่อนจะรุ่งแจ้งที่พลูโต



ด้วยรักดอกด้วยรัก

คนอื่นหมื่นคนทักว่าโง่

ยอมสละภาวะอกาลิโก

ยอมสละเรือนโพธิ์มาแรมไพร



เธอจะคิดว่าทึกทักยักย้าย

เธอจะคิดว่าคล้ายว่าไม่ใช่

เธอจะคิดว่าคล้ายไม่มีอะไร

แต่รู้เถิดที่เธอใกล้คือความรัก



( รักเธอจริงจริงนะเสี่ยวอ้าย

เธอจะคิดว่าคล้ายว่าไม่ใช่

เธอจะคิดว่าคล้ายไม่มีอะไร

แต่รู้เถิดว่าใกล้ใกล้คือความรัก )

ธัชชัย ธัญญาวัลย

09/07/2551