ความรักในอุดมคติ

เราควรจะรักกันเพราะความดีงามของกันและกัน

เราควรรักเขาเพราะความดีงามของเขา

เพราะการกระทำ คำพูด  ความคิด  ที่ดีงามของเขา

นั่นเพราะอะไร

เพราะเราต้องการคนดี

คนดีที่มันดีเพราะหัวจิตหัวใจ

ที่ใฝ่ดี

ที่มันดีอยู่แล้ว

หรือที่มันจะดีได้



ถามว่าถ้าเขาชั่วเรารักไหม

รัก

แต่คงไม่อาจร่วมเป็นคู่เคียงของชีวิต

คนที่จะเป็นคู่กัน

ก็ควรรักในความดีงามของกันและกัน

มีความดีงามเป็นของตัวเองเพียงพอที่จะรักกันได้

ไม่เช่นนั้นมันก็อยู่ด้วยกันลำบาก



เป็นตัวของตัวเองที่ดีงาม

ใคร ๆ  ก็อยากได้แม่ของลูกที่เป็นคนดี

อยากได้พ่อของลูกที่เป็นคนดีกันทั้งนั้น

แต่บางครั้ง

คนเราก็ไม่มองตัวเอง

ว่าเราเป็นคนดีเหมาะสมกับคนที่เราปรารถนาหรือยัง



ถ้าเราตั้งเงื่อนไขว่า

เรารักเขาเพราะเขารักเรา

หรือเราจะรักเขาเพราะคิดว่าเขารักหรือจะรักเรา

หรือเรารักเขาเขาก็ควรจะรักเราให้มากกว่าที่เรารักเขา

แบบนี้ย่อมเป็นรักต่างตอบแทน

เป็นรักที่ไม่จีรังยั่งยืน

พร้อมที่จะสลัดทิ้งกันไปได้ทุกเมื่อ



ความรักที่แท้จริง

ที่เป็นคู่แท้กันไปในทุกภพทุกชาตินั้น

มันจะเป็นไปได้

เมื่อเรารักในคุณงามความดีของกันและกัน

เพราะมันทำให้

เรารักเขา

และเขาก็รักเรา

อย่างเต็มหัวใจ  ด้วยความบริสุทธิ์ใจ

มันเป็นไปได้ยาก

ที่หากเรารักในคุณงามความดีของกันและกันแล้ว

ความรักที่มอบให้นั้นจะถูกทอดทิ้ง

หรือจะทอดทิ้งกันไปมีรักใหม่



อุดมคตินั้นมันเป็นไปได้

แต่บางครั้ง

มันก็เป็นจริงที่ระยะอนันต์

ซึ่งไม่ได้หมายความว่า

ไม่อาจเกิดขึ้นได้เลย

แต่เกิดขึ้นได้ยากมาก

ก็เท่านั้นเอง

ซึ่งมันขึ้นอยู่กับการกระทำของตัวเราเป็นหลัก



ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๒๑  มิถุนายน  ๒๕๕๕