ความเดิมตอนที่แล้ว คลิกที่นี่ (คลิกเสร็จเลื่อนลงด้านล่างนะจ๊ะ)
บทที่ ๒
“มีข่าวดีและข่าวร้ายจะแจ้งให้ทราบก่อนการบรรยายในชั่วโมงนี้” เสียงของสตรีร่างระหงดังอยู่หน้าห้องเรียนรวม เธอมีผมสีแดง แต่งหน้าจัด ริมฝีปากเรียวบาง
“ข่าวดีก็คือ” นักศึกษาทุกคนเงียบกริบ
“ชั่วโมงกามกิจภาคปฏิบัติวันนี้จะมีการฝึกท่าใหม่ในช่วงเช้า” มีเสียงงึมงำฟังไม่ได้ศัพท์บ่งบอกว่าไม่พอใจดังขึ้นเป็นหย่อม ๆ
“ฉันก็นึกว่ามีข่าวดีอย่างอื่นซะอีก” แพรดาวกระซิบจีราซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ
“สำหรับข่าวร้าย” ความเงียบเต้นรำไปทั่วห้องอีกครั้งหนึ่ง
“ช่วงบ่ายจะไม่มีการฝึกปฏิบัติกามร่วมระหว่างเรากับสถาบันชายเพื่อความสำเริงแห่งราชอาณาจักร” เสียงงึมงำไม่พอใจดังมากกว่าเมื่อครู่หลายเท่า
“แต่อย่างไรก็ตาม กำหนดการถูกเลื่อนออกไปเป็นสัปดาห์หน้า ก็ขอให้ทุกคนเตรียมตัวมาให้พร้อม...”
ท่ามกลางความเสียใจและเสียดายของเพื่อน ๆ ร่วมชั้น จีรากลับรู้สึกว่าตัวเองมีอาการดีใจอยู่ลึก ๆ เธอไม่อยากเจอหน้าเขาเลย เขาจะรู้สึกอย่างไรถ้าเธอบอกว่าเธอไม่ยอมเปลี่ยนคู่เพื่อไปคู่กับเขา ซ้ำร้ายกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาในตอนนี้ บอกว่าคู่ของเธอไม่ยอมดีไหมเพราะไม่เช่นนั้นเขาจะไม่มีคู่ แต่ไม่รู้หรอก ด้วยอะไรหลายอย่าง มันอาจไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้ อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน อืม...หรืออาจจะแน่
‘เด็กหญิงจีรา โตขึ้นเธออยากเป็นอะไร’ ครูประจำชั้นถามเด็กหญิงหน้าตาอ่อนหวานคนนั้น
‘หนูอยากเป็นโสเภณีค่ะ’ เด็กหญิงตอบด้วยความภาคภูมิใจ เธอคือนักเรียนที่เก่งที่สุดในชั้น
‘ทำไมล่ะจ๊ะ’ ครูยิ้มละไม ความจริงเธอพอเดาออกอยู่บ้างสำหรับคำตอบที่จะได้รับ
‘โสเภณีเป็นอาชีพทรงเกียรติค่ะ มีรายได้ดี และยังเป็นอาชีพที่ได้ช่วยเพื่อนมนุษย์ให้พ้นจากความทุกข์ยากทางกาม’ มันดูเหมือนเกินวัย สำหรับเด็กอายุ ๑๑ ปี
“นักศึกษาทุกคนฟังให้ดี”
จีราตื่นจากอดีต
“พวกเธอต้องไม่ลืมแนวความคิดของโสเภณีที่ว่า เรากระทำกามพลีเพื่อความสุขของชนทั้งหลาย เพราะฉะนั้น ท่าหนุมานขย่มตอจะถูกใช้ก็ต่อเมื่อคู่ของเธอพึงใจปรารถนา
“อย่างไรก็ตามเมื่อเธออยู่กับสามีหรือคนรักของเธอ เธอย่อมเรียกร้องความต้องการนั้น มันไม่ใช่ข้อห้ามหากเป็นเรื่องส่วนตัวในครอบครัว”
อาจารย์ฉายภาพหนุมานขย่มตอขึ้นกลางห้องบรรยาย ( และมันปรากฏที่หน้าจอคอมพิวเตอร์บนโต๊ะเลกเชอร์ของแต่ละคนด้วย ) เป็นภาพผู้ชายนอนแผ่หลาอยู่ด้านล่างและผู้หญิงนั่งคร่อมอยู่ด้านบน กระแสแห่งความพึงพอใจของใครหลายคนแผ่กระทบโต๊ะ เก้าอี้ พื้น และเพดาน กระทั่งกระทบกับเพื่อนร่วมชั้น ลอยตลบอบอวลทั่วห้องอย่างรู้สึกสัมผัสได้
“สำหรับผู้ที่จะเลือกเรียนในสาขาการแสดง” อาจารย์พูดต่อ
“นี่คือท่าสำคัญท่าหนึ่งที่เธอจะได้ใช้อย่างไม่อาจปฏิเสธ เทคนิคขั้นพื้นฐานก็คือ พาคุณชายผู้แข็งเกร็งเข้ามาในบ้านของเขาให้มาก พาเขาแนบไปกับโพรงผนังข้างในด้านหน้าของบ้าน อันเป็นที่อยู่ของจุดจี ศูนย์รวมความบันเทิงภายใน
“ทำบ้านของเราให้เป็นบ้านที่อบอุ่น โอบกอดเขาให้แนบ โอบรัดเขาให้แน่น ให้น้องสาวหน้าแหลมอันเสมือนหนึ่งผู้รวบรวมสรวงสวรรค์ทุกชั้นแห่งการรับสัมผัสจากภายนอกของเราเอาไว้ ได้มีพื้นที่รับรู้และรับซาบ รวมทั้งให้เธอถูกเสียดสีมากที่สุด
“จากนั้นทุกคนรู้ว่าต้องทำอย่างไร โยกย้ายส่ายไปมาตามแต่ความพึงพอใจ” สีหน้าของอาจารย์ราวกับว่ากำลังกระทำสิ่งที่บรรยายอยู่ในขณะนั้น มีภาพประกอบในมุมใกล้ฉายไปทีละภาพ ๆ ตามคำบรรยาย
“...ผู้ชายจะไปสู่ปลายทางได้ช้ากว่าปกติในท่านี้ ซึ่งเป็นข้อดีของเรา และอย่าลืม...ส่งเสียงแห่งความสุขให้ลึกซึ้ง ตรึงใจ...”
“จีรา จีรา” เธอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แพรดาวเขย่าแขนเพื่อนเบา ๆ พร้อมเสียงปลุกเล็ก ๆ นั้น
แรมกานต์ง่วนอยู่กับการเก็บของ จนลืมไปว่าข้อศอกตัวเองกำลังจะชนศีรษะของเพื่อนสาว
“โอ๊ย” จีราร้องเบา ๆ
“ขอโทษ ฉันรีบไปหน่อย” เธอพูดโดยไม่หันมอง
“รีบไปลองท่าใหม่รึไงยะ” แพรดาวกระเซ้า แรมกานต์หันมายิ้มอาย ๆ แล้วทั้งสามก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน
...
“ให้นังหน้าแหลมของเธอแนบกว่านี้อีกจีรา ส่ายไปมาซ้ายขวาด้วยสิ โยกอย่างนั้นเธอจะไปมีความสุขอะไร อ้อ! แล้วเสียงหายไปไหน เธออย่าลืมว่าเรากระทำกามพลีเพื่อความพึงใจของชนทั้งหลาย แล้วนี่เธอไปทำอะไรมา ทำไมหน้าตาดูแย่ขนาดนี้ เธอลืมไปรึไงว่าความงาม--”
“คือสรณะสูงสุดของโสเภณี ค่ะอาจารย์” จีราต่อคำพูดให้ด้วยความเคยชินบวกรำคาญเล็กน้อย
อาจารย์ส่ายหน้าก่อนเดินไปที่เตียงของแพรดาว
“อ้าว! แม่นี่ บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่าร้องให้มันเว่อร์นัก ไม่มีผู้ชายหน้าไหนในโลกต้องการความตอแหลเสแสร้งหรอกนะ”
“ก็มันเสียวจริง ๆ นี่คะอาจารย์” แพรดาวหลบตาต่ำลง ทำหน้าเอียงอาย
เสียงขลึกขลัก ๆ เป็นจังหวะของที่นอนทั้งหลาย ดังขึ้นลงสลับกัน ผสานกับเสียงครวญครางอย่างเป็นธรรมชาติตามหลักการแห่งการร้องอย่างเป็นสุขของนักศึกษาสาวแต่ละคนเสมือนหนึ่งเพลงบรรเลงกล่อมโลกในยามเช้าของห้องปฏิบัติกามรวม
แรมกานต์เค้นคลึงสองศรีพี่น้องของเธอ เธอร้องอย่างสุดเสียงโดยไม่รู้ตัว หน้าตาบิดเบี้ยวเหยเก ขาทั้งสองเกร็งแบบไม่อาจห้าม บ้านของเธอบีบรัดเป็นจังหวะถี่ ๆ ก่อนทุกอย่างจะผ่อนคลาย เธอหมดแรงและนอนหายใจหอบอยู่กับหน้าอกอันมีขนขยุกขยุยของหุ่นจำลอง แรมกานต์เข้าถึงที่สุดของความสุขแห่งผัสสะได้ถูกต้องตรงตามทฤษฎีทุกประการ
‘เอาผ้าปิดหน้าอกของเธอออกไปสิ ไม่มีความจำเป็นสำหรับความกระดากอายอีกต่อไป หากเธอต้องการเป็นโสเภณี’ อาจารย์ฟุ อาจารย์ผู้ชายคนเดียวในห้องปฏิบัติกามรวมบอกเธอว่าอย่างนั้น
แรมกานต์ค่อย ๆ ปลดผ้าคลุม มันไหลเลื่อนลงอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นเรือนร่างและเนินอกคู่งามนูนเด่นขาวเนียน ซึ่งยิ่งเนียนผุดผ่องมากขึ้นเมื่ออยู่ภายใต้แสงไฟสีเหลืองนวลของห้องนี้
หญิงสาวหน้าแดง ครั้งแรกของชั่วโมงปฏิบัติกาม นักศึกษาทุกคนได้รับอนุญาตให้ใช้ผ้าปิดหน้าอกได้จนกว่าจะคุ้นชิน
แม้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ต้องเปลื้องผ้าต่อหน้าผู้ชาย แต่ท่ามกลางบรรยากาศเช่นนี้ ท่ามกลางเพื่อน ๆ หลายคนซึ่งกำลังรุมล้อมดูอยู่ และท่ามกลางความคิดของเธอที่คิดว่ายอดอกตัวเองไม่เหมือนคนอื่น...เธอหัวนมบอด
‘เปลี่ยนขนาดคุณชายของหุ่นเธอด้วย บอกแล้วไม่ใช่หรือว่าให้ใช้ห้านิ้วครึ่ง นี่คือเบสิก ขนาดแปดนิ้วน่ะเก็บไว้ก่อน’ เสียงนั้นแหบลึก
ความจริงคือเธอตื่นเต้นจนใส่ขนาดของมันผิดไป
หุ่นจำลองมีลักษณะเหมือนผู้ชายปกติ ด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า เนื้อหนังของมันเหมือนกับเนื้อหนังคนจริง ๆ ปรับท่าทางต่าง ๆ ได้ รวมทั้งความเร็วและความแรงของการปฏิบัติกามกิจ
เคยมีหลายคนตั้งข้อสงสัยว่าทำไมไม่ใช้แอนดรอยด์หรือมนุษย์เทียมในการฝึกเช่นนี้ คล้าย ๆ ที่ประชุมสรุปว่า มันควบคุมยากเกินไป
‘ชันเข่าขึ้น’ อาจารย์บอก พร้อมกับปรับท่าทางของหุ่นที่นอนคร่อมบนร่างเปลือยให้เหมาะสมมากกว่าเดิม นำปากของมันมาไว้บนเนินอก
จากนั้นเขาจับคุณชายของมันมาใกล้ ๆ หน้าบ้านที่เปิดประตูแง้มอยู่เล็กน้อยของแรมกานต์
ทักทายถูไถพอเย้าอยาก
แล้วค่อย ๆ ดันมันเข้าไป สารหล่อลื่นจากชายปลอมทำงานผสานจังหวะอย่างทันท่วงทีไม่มีพลาด
‘ปลดปล่อยความรู้สึกทั้งหมดของเธอออกมา นี่คือสุดยอดแห่งสุขจากผัสสะ’ อาจารย์พูดเมื่อเห็นสีหน้าของแรมกานต์
เธอครางเบา ๆ
‘ส่งเสียงแห่งความพึงพอใจที่เธอได้รับให้มากที่สุด ส่งเสียงให้เป็นสุข เพื่อแสดงให้เห็นว่าคู่ของเธอนั้นเป็นเลิศและวิเศษมากเพียงใดในอาณาจักรกามกิจครั้งนี้ ให้เขาพึงพอใจ ให้เขากลับมาหาเธออีกหลายครั้งและหลายครั้ง ซึ่งนั่นหมายถึง เงินและเงิน’
หญิงสาวที่มุงดูอยู่รอบ ๆ แสดงสีหน้าแตกต่างกันออกไป บางคนเผลอครางไปกับเธอด้วย
อาจารย์กดปุ่มสีเขียวที่มีตัวอักษร R1 สีส้มตรง F1 แล้วกดปุ่ม Start หุ่นขยับสะโพกช้า ๆ
‘พวกเธอสามารถปรับความเร็วและความถี่ได้ตามต้องการ แต่ถ้าจะให้ดี เธอควรกดปุ่มอัตโนมัติ เพื่อความสมจริงของการเป็นโสเภณี เพราะผู้ชายไม่โยกขยับตามความต้องการของพวกเธอหรอกนะ’
อาจารย์ฟุกดปุ่มสีแดง หุ่นหยุด
‘เอาหละ เสร็จสิ้นการสาธิตแต่เพียงเท่านี้ ทุกคนไปที่เตียงของตัวเองแล้วทำตามอย่างที่ได้ดูเมื่อครู่’
จีรากับแพรดาวนั่งคุยกันเบา ๆ บนเตียง ทั้งสองอยู่ในชุดพร้อมไปกินข้าวเที่ยง แรมกานต์เพิ่งค่อย ๆ ลุกขึ้น คุณชายของหุ่นจำลองของเธอกลับสู่สภาพเดิมนานแล้ว ช่างดูเล็กจิ๋วและน่ารัก...เธอคิดอย่างนั้น ก่อนจะดึงถุงยางอนามัยออกอย่างง่ายดายและทิ้งมันไป.
สามารถดาวน์โหลดฉบับ E-book ได้แล้ว
สงวนลิขสิทธิ์ © 2012
ธัชชัย ธัญญาวัลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น