คิดวิพากษ์ หรือเพียงแค่ความเพ้อเจ้อหลังฝนตก

ตื่นเช้าขึ้นมา

ดูคล้ายเหมือนราวกับดังประหนึ่งว่า

น้ำมูกไหลลงคอ

ท่าไม่ดี

ไม่แน่

อาจจะเป็นหวัด

ฝนตกทั่วทุกหัวระแหง


แต่บางวันฝนฟ้าเทวดาท่านก็เมตตา

หยุดตอนเดินกลับห้อง

แล้วก็ค่อยตกลงมาใหม่

อย่างเมื่อวานนี้เป็นต้น

วันนี้ก็คล้าย ๆ

ต่างแต่เพียงว่า

หยุดแล้วไม่ตกต่อ

เดินบนทางแฉะ ๆ

ก็ยังดีกว่า

เดินบนทางที่แฉะด้วย  ฝนตกด้วย

ลมพัดฝนมาใส่ด้วย

แถมร่มเล็กเกินไปอีกด้วย


แวะซื้อผลไม้

แก้วมังกร

ป้าคนขายบอกว่า

ลูกนี้เปลี่ยนได้มั้ย

ทำไมครับ

กลัวว่าข้างในมันจะไม่สวย

เพราะอันนี้ปลูกเองไม่ได้ฉีดยา

เลือกเอาที่มันเกลี้ยง ๆ  ผิวมัน ๆ  ดีกว่า

ข้าพเจ้าบ่นอุบอิบคล้าย ๆ  ว่า

ลูกที่มันเกลี้ยง ๆ  มันเปรี้ยว

ป้าแกเลยจัดการ

ปาดให้ดูซะหน่อย  ชัด ๆ  กันไป

ข้างในมันน่าจะเน่าอย่างที่แกบอก

ผลออกมา

เนื้อเนียนสวย  เปลือกบางอีกต่างหาก

ยื่นมาให้ข้าพเจ้าชิม

พลางพูดแก้เก้อ

แหม  นี่กะว่าจะอิ๊บไว้ปอกใส่กล่องขายเองเสียหน่อย

แล้วก็หัวเราะ

ข้าพเจ้าหัวเราะด้วย


โจทย์ที่ต้องตอบคำถามก็คือ

จงคิดอย่างวิพากษ์  สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

เออ

มันมีอะไรให้คิดเหรอ

ถ้านี่เป็นแผนจิตวิทยาการตลาดชั้นสูง

ในการดึงลูกค้าและสร้างความจงรักภักดี

สิ่งที่เราต้องคิดได้ก็คือ

ป้าแกอาจจะรู้อยู่แล้วว่า

แก้วมังกรลูกดังกล่าว

เนื้อข้างในมันดีเพียงใด

หากแต่ต้องการโฆษณาว่า

เฮ้ย  นี่ไม่ได้ฉีดยานะ

ออร์แกนิกล้วน ๆ  นะเฟ่ย

อันนี้ข้อที่หนึ่งจุดหนึ่ง


ข้อสองจุดหนึ่ง

แม่ค้ากล้าท้าพิสูจน์ความเชื่อตนเอง

ด้วยความซื่อสัตย์

โดยการผ่าให้ดูให้ชิมกันจะจะ

ถ้าผลที่ออกมา  แม่ค้าถูก

แม่ค้าก็ได้ใจลูกค้าไปเต็ม ๆ

ทั้งในแง่ของความคร่ำหวอดในวงการทำนายเนื้อแก้วมังกร

และในแง่การบริการลูกค้า


ข้อที่หนึ่งจุดสอง

ในกรณีที่ป้าแกรู้อยู่แล้ว

ว่าแก้วมังกรมันเนื้อดี

ซึ่งข้อนี้มาจากการอนุมานจากการเป็น  แม่ค้า  ของแก

ที่ผ่าแก้วมังกรมาแล้วนับไม่ถ้วน

นอกจากแกได้โฆษณาว่า  ออร์แกนิก

ดังข้อหนึ่งจุดหนึ่งแล้ว

แกยังสามารถใช้จุดนี้

ยกยอลูกค้าแบบกลาย ๆ

โดยการแสร้งกดตัวเองให้ต่ำลง

อีกด้วย

กล่าวคือ

เมื่อผ่าออกมาแล้ว

ลูกค้าเป็นฝ่ายเลือกได้ถูกต้อง

(ซึ่งลูกค้าคนนี้นั้น

แน่นอน  มันต้องซื้อแก้วมังกร

และกินแก้วมังกรมาจนเซียนแล้วก็ได้

สังเกตจากการพูดและการเลือกของมัน

ยอมเสียหน้าเพื่อให้มันได้หน้าเสียหน่อย

จะเป็นไรไป

เพราะมนุษย์ย่อมต้องการคำสรรเสริญ

หรือความภาคภูมิใจอยู่แล้ว

แม้จะเป็นเรื่องเล็ก ๆ  น้อย ๆ  ก็ตามที)

ลูกค้าอาจติดกับ

อีโก้เต็มตื้นรื้นเลื้อยขึ้นมาในหัวใจ

ว่า  เห็นมั้ย  อีแม่ค้า

มึงรู้แล้วล่ะสิ

ว่าไผเป็นไผ

กูนี่แหละ

คือเซียนผู้แดกแก้วมังกรมาแล้วทั่วราชอาณาจักร

ขนาดมึงเป็นแม่ค้าผู้ชำนาญการยังผิดพลาดเลย

ว่าแล้วก็จ่ายเงินและเดินจากไป

และวันหลังอาจจะมาซื้ออีก

ซึ่งคราวนี้

(ข้อหนึ่งจุดสาม)

แม่ค้าก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว

และถ้าเลือกไปแล้วเจอลูกเน่า

ก็โทษแม่ค้าไม่ได้

เพราะตัวเองได้สำแดงเดชไปแล้วว่า

กูนี่แหละคือเซียนเหนือเซียน




ข้อสองจุดสอง

ข้อนี้

ยกไว้ไม่วิพากษ์

ด้วยเกรงว่าจะมีผลต่อความมั่นคงของราชอาณาจักร

(ฮา)


ความจริงก็คือ

ข้าพเจ้าแค่เดินผ่านร้านผลไม้ร้านนี้ทุกวัน

และวันนี้เห็นแก้วมังกรมันสวยดี

ก็เท่านั้น

นานมากแล้ว

ที่ข้าพเจ้าไม่เห็นแก้วมังกรสวยและสดขนาดนี้มาก่อน

ส่วนเรื่องอื่น ๆ  นั้น

ไม่มีผลต่อการตัดสินใจของข้าพเจ้าแม้แต่น้อย

ไม่ว่ามันจะฉีดยาหรือไม่ใส่ปุ๋ยหรือเปล่า

กินแล้วลดโลกร้อนมั้ย

หรือกินแล้วเหาะได้  ลอยได้

(เพราะถูกยอ)

ข้าพเจ้าไม่สนใจทั้งสิ้น

สิ่งเดียวที่ข้าพเจ้าใช้พิจารณาเวลาจะซื้อสิ่งใดสิ่งหนึ่งก็คือ

ข้าพเจ้าอยากได้หรือเปล่า

เท่านั้น

และความจริงอีกอย่างหนึ่งก็คือ

ถ้าแม่ค้าจิตวิทยาสูงส่งขนาดนี้

เลิกขายผลไม้เหอะ

ไป...จะดีกว่า

555


ขอจบความเวิ่นเว้อแห่งค่ำคืนไว้เพียงเท่านี้

ราตรีสวัสดิ์


ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๑๘  กันยายน  ๒๕๕๕