เย็นวันพุธถึงเช้าวันพฤหัส

เย็นวันพุธ

ถึงเช้าวันพฤหัส

ฝนตก

ความจริงมันอาจไม่ตกติดต่อกัน

แต่ในความรู้สึก

มันตกติดต่อกัน

ตกเรื่อย ๆ

เฉื่อย ๆ  แฉะ ๆ


แม้กระนั้นก็ตาม

ข้าพเจ้ายังคิดว่าดีกว่าฝนไม่ตก


เวลาที่ผ่านไป

กับสิ่งต่าง ๆ  

และความเหน็ดเหนื่อย

บางครั้ง

มันก็นำพา

ความคิดดี ๆ  หายไปด้วย



ชีวิตมนุษย์ที่ทำงาน

ทำงาน

และทำงาน

ที่ต้องใช้แรงงาน

หรือมันสมอง

ไปกับงาน

งาน

งาน

และงาน

ที่มันไม่เอื้ออำนวยต่อการไตร่ตรอง

หรือไม่เปิดโอกาสให้ไตร่ตรอง

ก็เป็นชีวิตที่หาสาระอันใดมิได้


สถานที่ทำงาน

เป็นสถานที่ที่ผู้คนอยู่อาศัยมาก

ในช่วงเวลาของชีวิต

มันก็ควรเป็นสถานที่ที่ดี

หมายถึงดีต่อคุณภาพชีวิต

ดีต่อสุขภาพ

ไม่เป็นมลพิษ

ไม่ว่าจะทางใด

หากสถานที่ทำงาน

เป็นมลพิษ

แล้วมนุษย์งานอยู่ไปเรื่อย ๆ

มันก็ไม่ต่างจากกุ้งหอยปูปลา

ที่อาศัยอยู่ในน้ำเน่า

ย่อมสะสมพิษ

รอวันตายอย่างเยียบเย็น


ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีวิถีของมัน

บางครั้ง

ข้าพเจ้าก็ออกไปข้างนอกมากเกิน

ในวันปกติธรรมดา

จนขี้เกียจที่จะไปไหนในวันหยุด

ความจริงเมื่อข้าพเจ้าต้องการจะหยุด

ก็ควรได้หยุด

เพราะข้าพเจ้า

ไม่ใช่มนุษย์แรงงาน


แท้แล้ว

คนเราควรจะเลือกที่จะอยู่หรือไป

แท้แล้ว

คนเราควรเลือก

ที่จะออกไปจากบ่อขี้

และเมื่อเลือกได้

ก็ควรได้ไป

แต่หากความจริง

มันก็อาจเป็นเช่นนั้นได้ยาก

สรรพสิ่งอันไม่จีรัง

สรรพสิ่งอันไร้คุณค่าสาระ

รายรอบเต็มเนื้อตัวไปหมด

โลกที่มีแต่ความวุ่นวายและโสโครก

ก็ย่อมนำพาความโสโครก

ชำแรกลงไปในจิตใจ

จนบางครั้ง

ถลำลึก

ลากถู

ไปสู่ภพแห่งความร้อนรน

เผาผลาญ

อันหาความสุขมิได้


เหตุเกิดเมื่อไม่นานมานี้

วันที่สาม  นับจากวันจันทร์

ซึ่งก็คือวันพุธ


ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๘ กันยายน  ๒๕๕๕