ช่วงนี้ภูมิทัศน์แห่งประเทศบางแสนนั้นงดงาม
เป็นระเบียบเรียบร้อย
และสะอาดสะอ้านเป็นอย่างยิ่ง
สะพานลอยเพียงแห่งเดียว ณ ถนนลงหาดฯ
ก็สะอาดเอี่ยมอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ต้นไม้ใบหญ้าถูกตัดตรงเรียบ
ทั้งนี้ทั้งนั้น
เนื่องมาจาก
ใกล้จะถึงวันรับปริญญา
คือวันที่ ๘ ตุลาคม ที่จะถึงนี้
เห็นอย่างนี้แล้ว
นึกอยากให้มีวันรับปริญญาทุกวัน
555
ว่าไป
จากการสังเกต
ถนนตั้งแต่ชลบุรีเรื่อยยาวไปจนถึงสัตหีบ
ขาไปนั้นก็ดี
ไม่มีหลุม
แต่ขากลับ
ช่วงสัตหีบนั้น
หลุมเยอะสุด
อันนี้ก็ไม่เข้าใจว่า
ทำไม
หาเหตุผลไม่ได้
อะไรที่หาเหตุผลไม่ได้
ข้าพเจ้าก็มักโยนความผิดให้
ข้าราชการ
สงสัยประเทศสัตหีบนั้น
มีข้าราชการอยู่จำนวนมาก
ถนนก็เลยเป็นหลุม
อย่างนี้หรือเปล่า
พูดเรื่องสัตหีบแล้ว
นึกขึ้นได้
มีเรื่องตลกอยู่เรื่องหนึ่ง
จำไม่ได้ว่าใครเป็นต้นเรื่องเล่าเรื่องนี้
ขออนุญาตแปลงชื่อตัวเอกก็แล้วกัน
คำหล้า : มึงเป็นอะไรอีหวึ่งศรี
หวึ่งศรี : กูจะไปฟ้องหมิ่นประมาทพยาบาล แผนกต้อนรับ
คำหล้า : ฟ้องเขาทำไม
หวึ่งศรี : มันเขียนนามสกุลกูผิด มันเอาไม้เอกไปเติมใส่ตรง บ ใบไม้ มึงคิดดูว่ามันดูถูกกันขนาดไหน มึงก็รู้ ชื่อนามสกุลกูสะกดว่ายังไง
คำหล้า : หวึ่งศรี หีบหอม
ปิดท้ายกันด้วยเพลงนี้
เห็นฮิตกันจัง
อิอิ
Arty House
๔ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น