ปิดหูปิดตาปิดปากแล้วเปิดใจ

ไม่ได้โทรกลับบ้านเกือบสองอาทิตย์แล้ว

ปกติข้าพเจ้าเป็นคนไม่ชอบคุยโทรศัพท์

ไม่ชอบจ้องหน้าจออะไรที่มันเล็ก ๆ

ดังนั้น  ข้าพเจ้าไม่เล่นเน็ตทางมือถือ

ข้าพเจ้าอาจจะเป็นมนุษย์อนาล็อกกึ่งดิจิตอล

ข้าพเจ้ายังชอบอ่านหนังสือกระดาษ

แม้ว่าจะยอมรับในอีบุ๊ค


นี่หากข้าพเจ้าไม่เห็นว่าจะต้องใช้โทรศัพท์ติดต่อธุระบางอย่าง

หรือเอาไว้คุยกับพ่อแม่

ข้าพเจ้าอยากจะปาสิ่งประดิษฐ์สับปะรังเคนี่ทิ้งเสีย


หลายวันก่อนคนที่ทำงานมีปัญหา

คือดูแต่คนอื่น  ไม่ดูตัวเอง

รับรู้แต่ความผิดของผู้อื่น  ไม่รับรู้ความผิดของตัวเอง

คนเรา

ถ้ามันจะคิดอะไรสักอย่าง

หรือหลายอย่าง

ให้มันเข้าข้างตัวเอง  ให้มันเป็นไปตามใจตัวเอง

ให้เป็นอย่างที่ตัวเองคิดเชื่อ

มันก็ทำได้ทั้งนั้น

แม้กระทั่งคำพูดอะไรสักคำที่มันเป็นกลาง ๆ

มันจะคิดให้ดีให้ร้ายก็ได้

พระพุทธเจ้าท่านถึงว่า  ใจเป็นใหญ่  ใจเป็นประธาน  สำเร็จแล้วด้วยใจ

คือใจคนนี้มันทำได้หมด

กลับผิดเป็นถูกกลับถูกเป็นผิด  จะคิดให้ตัวเองดีเลิศแค่ไหนก็ได้

คิดให้คนอื่นเลวทรามแค่ไหนก็ได้

มันขึ้นอยู่กับใจ

แล้วมันก็ไม่มีเหตุผลหรอก

มันเป็นไปด้วยอำนาจมืด

ที่เรียกว่า  อวิชชา  และลูกน้องของอวิชชาทั้งหลาย


๓๑  มกราคม  ๒๕๕๖