ร้านดู๋ดี๋เป็นอีกร้านหนึ่งในสยาม
ที่ข้าพเจ้าชอบกิน
เพราะอาหารที่รสชาติอร่อย
ซึ่งนั่นหมายถึงดู๋ดี๋เมื่อสมัยก่อน
หรือเมื่อเกือบสิบปีที่แล้ว
ดู๋ดี๋ที่ย้ายมาที่ใหม่นี้
ข้าพเจ้าสัมผัสได้ว่า
รสชาติอาหารมันด้อยลงกว่าเดิม
หรืออาจจะเป็นเพราะว่า
ข้าพเจ้าอายุมากขึ้น
การรับรู้รสด้อยลงไป
อันนี้ก็ไม่ทราบ
แต่ที่รู้แน่ ๆ คือ
ดู๋ดี๋เปิดร้านด้านล่างแล้ว
แต่ก่อนเปิดเฉพาะด้านบน
มันแปลกอย่างหนึ่งเวลาเดินสยาม
ข้าพเจ้าไม่เคยจำได้เลยว่าซอยไหนซอยที่เท่าไหร่
ข้าพเจ้ารู้แต่ว่า
ถ้าเดินไปตรงไหนจะเจออะไร
อาจจะเป็นเพราะเราคุ้นเคยกันมากเกินไปก็เป็นได้
เกือบเจ็ดปีที่เตร็ดเตร่อยู่แถวนั้น
ก็ได้ซึมซาบอะไรบางอย่าง
แต่ก็นั่นแหละ
มันเป็นแค่อดีต
เซ็ตนี้ถ่ายที่ร้านดู๋ดี๋
ไม่ได้รีทัชภาพ
แค่ปรับแสงปรับอะไรนิดหน่อย
ตาบวม ๆ เพราะนอนน้อย
หรือนอนมากเกินไปก็ไม่รู้
555
ถ่ายด้วย 24-105 mm
ไม่ละลายฉากหลังมาก
บางครั้ง
การละลายฉากหลัง
ก็ไม่เหมาะกับการถ่าย
เพื่อให้รับรู้ว่า
เราอยู่ที่ไหน
ไปไหนมา
หรืออะไรเทือกนี้
บางอย่างเราอยากเก็บเรื่องราว
อยากให้เห็นบรรยากาศ
ถ้าจะถ่ายละลายฉากหลัง
คงไม่ต้องถ่อไปถ่ายที่ไหน ๆ
เพราะถ่ายที่ไหนก็เหมือนกัน
เด็กหญิงแพรวา
เป็นวัยกำลังกิน
และกำลังนอน(ตื่นสาย)
กินทุกอย่างที่ขวางหน้า
ถุงพลาสติกที่แหว่งวิ่นไปนั้น
หาใช่เกิดจากกระบวนการเปิดหีบห่อไม่
แต่มาจากการที่เธอกินมันเข้าไปนั่นเอง
555
เป็นเด็กขี้โรค
ต้องกินยาก่อนอาหาร
กินเยอะไม่แบ่งใคร
อิอิ
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๑ มีนาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
โพสต์ความคิดเห็น