ไทยซื้อเหล็ก เจ๊กซื้อดิน

ระหว่างทางเดินตามครูบาอาจารย์ไปบิณฑบาต

ข้าพเจ้าได้มีโอกาสสนทนาวิสาสะหลายเรื่อง

พระป่า  อยู่ป่า  จะไม่รู้เรื่องในเมืองก็หาไม่

จะไม่รู้เรื่องโลกก็หาไม่

ตามธรรมดาพระอรหันต์นั้น

ท่านสำเร็จกิจที่พึงกระทำแก่ตนแล้ว

ท่านก็ทำประโยชน์แก่ผู้อื่นตามกำลังของท่าน

มากน้อยตามบารมีของแต่ละท่านละองค์ไป

เรียกว่า  พระอรหันต์จะทิ้งโลกนั้น  ไม่มีเลย

เพราะอำนาจแห่งเมตตากรุณาแก่สัตว์โลก


หลาย ๆ  คราวได้ข้อคิดข้อวัตรปฏิบัติจากท่านผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ

ก็ตอนที่ท่านเดินไปบิณฑบาต

ธรรมเนียมวัดป่านาคำน้อยนั้น

เวลาเช้า

จะเดินจากวัดไปรวมกันอยู่ใกล้ ๆ  หมู่บ้าน

เรียงแถวตามลำดับอายุพรรษา

แล้วจึงเดินเข้าบิณฑบาตในหมู่บ้าน

ตามลำดับบ้าน ๆ ไป


ระยะทางจากวัดสู่จุดรวมพลนี้เอง

เป็นระยะเวลาที่ข้าพเจ้าได้สนทนากับครูบาอาจารย์

นอกจากเวลาที่ได้กราบเรียนถามท่านในโอกาสพิเศษ

ซึ่งอันนั้นเป็นอีกช่วงเวลาหนึ่ง

ส่วนหลวงพ่อนั้น  มีเวลาเฉพาะตอนบ่ายหากจะสนทนา

เพราะตอนเช้าท่านแขกเยอะ

"ไทยซื้อเหล็ก เจ๊กซื้อดิน"

ครูบาวิทย์ท่านว่า

ข้าพเจ้าก็พิจารณาตาม

ท่านให้อรรถาธิบายต่อ

ไทยซื้อเหล็กนั้นแปลว่า  ซื้อรถนั่นเอง

คือซื้อรถต่าง ๆ  เอาเฉพาะชาวบ้านก็ได้

คือซื้อรถมอเตอร์ไซค์บ้าง  รถกระบะบ้าง  รถไถนาบ้าง

ส่วนเจ๊กซื้อดิน  นั้นหมายความถึงซื้อที่ดิน

เหตุของเรื่องก็มาแต่เรื่องสนทนากับท่านเรื่องที่ดินเรือกสวนไร่นาของชาวบ้านแถบนั้น

ซึ่งได้กลายไปเป็นสวนยางพารากันมาก

และสนทนากันเรื่องความยากจนและความร่ำรวยของผู้คน


ข้าพเจ้าได้สอบถามถึงความเจริญก้าวหน้าของประเทศชาติ

ท่านว่า  เจ้าหน้าที่รัฐทั้งหลาย

ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการพลเรือนก็ตาม  นักการเมืองก็ตาม  ทหารก็ตาม  ตำรวจก็ตาม  หรืออื่น ๆ  ก็ตาม

มีการทุจริตคอร์รัปชั่นอยู่มาก

เป็นเหตุให้ประเทศชาติพัฒนาได้ช้า

เมื่อเทียบกับบางประเทศทั้งที่เขามีทรัพยากรต่าง ๆ  น้อยกว่าเรา

อันนี้ข้าพเจ้าก็เล่าตามที่ได้ฟังมา


พูดถึงเรื่องที่ดิน  สปก.  ที่ห้ามซื้อขาย

ความจริงก็มีการซื้อขายกัน

ทั้งที่แนวทางของรัฐนั้น

ต้องการให้ชาวบ้านมีที่ทำกิน

ไม่ให้ขาย

แต่ให้โอนจากบิดาสู่บุตร  หรือจากพ่อแม่สู่ลูกได้

หรือเรียกง่าย ๆ  ว่า  โอนเป็นมรดกแก่ทายาทได้นั่นเอง

แต่ในทางปฏิบัติมันก็หาเรื่องยักย้ายถ่ายขายกันจนได้

ซึ่งชาวบ้านแทนที่จะได้มีที่ดินทำกิน

มีมรดกอะไรกับเขาบ้าง

ก็ตกไปอยู่ในมือนายทุนเสียหมด

อันนี้คือเหตุที่ทำให้ท่านพูดถึงเรื่อง

"ไทยซื้อเหล็ก  เจ๊กซื้อดิน"


บางคนอาจจะสงสัยว่า

ข้าพเจ้าไปหาถามอะไรซอก ๆ  แซก ๆ  กับพระเรื่องทางโลก

555

ความจริงแล้ว

ข้าพเจ้าก็เป็นเช่นนี้

ถามหมดแหละ

และระยะการทางการไปบิณฑบาตนี้

เป็นระยะทางก็ไกลพอสมควร

เดินด้วยเท้าเปล่า

ถือเป็นช่วงเวลาแห่งการผ่อนคลาย

พูดคุยเรื่องเบา ๆ  

แต่แท้แล้วในทางโลกก็มีธรรมะ

และธรรมะก็ต้องเอามาใช้ให้หลุดโลก


ไล่เรียงมาตั้งแต่  พระพุทธเจ้า  พระอรหันต์สาวก

ครูบาอาจารย์  ท่านก็สนทนาเรื่องโลก

ตอบปัญหาเรื่องโลก  ตามสมควรแก่กาละ


จะว่าไปแล้ว

ทางธรรมะข้าพเจ้าก็ได้ซักถามจนเป็นที่พอใจแล้วนั่นเอง

ไม่มีอะไรที่ข้าพเจ้าอยากถามอยากทราบแล้วยังไม่ได้ถามไม่ได้ทราบ

เอาง่าย ๆ  ว่า  เรื่องเล็ก ๆ  น้อย ๆ  หยุมหยิมเกี่ยวแก่การปฏิบัติธรรม

เกี่ยวกับภูมิธรรมขั้นต่าง ๆ  ข้าพเจ้าถามมาจนสิ้นแล้ว

แต่นั่นก็ไม่ใช่ว่า

ข้าพเจ้ารู้หมด

หรือจำได้ทั้งหมด

ธรรมะนี้แปลกอย่างหนึ่ง

รู้ก็เหมือนไม่รู้

ไม่รู้ก็เหมือนรู้

บางอย่างมันก็ซึมซาบอยู่อย่างนั้น

ถึงเวลาออกตอนไหนก็ออกตอนนั้น

ไม่ได้มีติดตัดขัดข้องอันใดเลย



ธรรมาทิตย์
๒๘  เมษายน  ๒๕๕๖